یه فلسفه ی کودکانه

   

       

          

امروز خواهرزاده بنده که از مهد کودک برگشته بود خطاب به بنده فرمود (با جیغ و صدای گوش خراش بخونید) : توپ سفیدم قشنگی و نازی ، حالا من می خوام برم …  این شعر رو چند بار با همون صدایی که اشاره کردم برای من اجرای ۲ صدایی کرد . اون یکی صدا مربوط بود به پسرخاله ایشان که باز هم خواهر زاده بنده تشریف دارن و با هم یه مهد کودک رو تسخیر کردن !!! و گاهی بعد از مهد به خونه ما میان . 
خلاصه اینقدر این شعر رو تکرار کردن که دیگه منم هی تکرار میکردم !!! 


من یه عادتی که دارم اونم اینه که توی هر چیزی دنبال یه دلیل و نشانه میگردم و عقیده دارم میشه از ساده ترین چیز ها هم یه درس بزرگ برای زندگی برداشت کرد. اینها همه دست به دست هم دادن تا توی این پست برداشت هایی رو که از این شعر کودکانه به ذهنم رسید رو بنویسم.  

 


توپ سفیدم قشنگی و نازی
از همون کودکی همه ی سادگی و قشنگی رو به ما  توی سفیدی یاد دادن .حالا نه حتما رنگ سفید بلکه منظور پاکی و خالص بودن هست . یه جور هارمونی برگشت ، اونایی که درس هنر خونده باشن متوجه میشن تمامی رنگ ها اگه با هم قاطی بشن رنگ سفید رو تشکیل میدن ولی اگه یکی از رنگها ناخالصی داشته باشه به نسبت اون ناخالصی سفید به طیف خاکستری نزدیک میشه. توپ هم که دل همه بچه هاست و سفیدی به پاکی تشبیه میشه
 

 

حالا من می خوام برم به بازی
بعد از اینکه به اون پاکی و خلوص کودکانه که در همه ما وجود داره اشاره شد متوجه میشیم که زندگی رو شروع میکنیم البته با دلی سفید و پاک، هیچ کس با یه دل (توپ) سیاه زندگی (بازی) رو شروع نمیکنه . این همون عدل خداست. و اگه لکه یا پارگی روی توپ دیدین بدونین خودتون یه کاری کردین. 

 


بازی چه خوبه با بچه های خوب 

زندگی زیباست اگه با زیبایی همگون باشی .  همنشینی با انسان های پاک زندگی انسان رو جلا میده. پس هم بازیهاتو درست انتخاب کن ( دوست ، همسایه و مهمتر از همه همسر ) 

 


بازی می کنم با یک دونه توپ
برای بازی فقط به یه توپ احتیاج داری ، یه عشق(توپ) رو فقط درون زندگیت (بازیت) راه بده تا بقیه عشق ها رو که شاخه های از اون هست رو توی زندگیت تجربه کنی. که همون توپ سفیدی هست که اول زندگی هدیه گرفتی (عشق به خدا) 


 

چون پرت می کنم توپ سفیدم را       از جا می پره می ره تو هوا
به محض اینکه بازی رو یا یه دل پاک  آغاز کنی صعود میکنی . هرچی ضربه محکمی به توپ بزنی (همون زندگی با عشق و مهربانی به دیگران) ارزشت بالاتر میره. این همون تقوایی که چند ساله همه داریم ازش دم میزنیم . 

 


قلقل می خوره تو زمین ورزش    یک و دو سه و چار و پنج و شش
و آخرش میفهمی تموم این بازی ها توی زمین ورزش یه قوانینی داره و از یه سلسله مراتبی پشتیبانی میکنه و نمیشه هر جور که خواستیم بشماریم ، این زمین بازی رو کسی داوری میکنه که به عدالتش هیچ شکی نیست . پس اعتراض نکن و دنبال راه فرار نگرد فقط با عشق دفعاتی که توپ سفیدت به زمین میخوره بشمار و سعی کن دفعه بعد توپت رو بالا تر بندازی تا بیشتر قل بخوره.

سعی کن توی بازی زندگی زمین نخوری اگه خوردی زود پاشو بازی وقتش کمه و بفیه بازیکن ها به خاطر تو تا آخر بازی صبر نمیکنن و البته یادت باشه جایزه بهترین بازیکن رو به کسی میدن که بازی زیباتری نشون بده نه اینکه کفش و لباس فاخر تری داشته باشه.

برداشت از  :  http://blog.karenjak.com/?p=130
 
  
         
 

کودک در طبیعت

آرامش را می‌توان گمشده دنیای امروز دانست. آدم‌ها به هر دری می‌زنند تا بلکه ذره‌ای آرامش درونی را حتی برای ساعاتی تجربه کنند. اما چرا این نیاز به‌خوبی برآورده نشده و هرچه بیشتر تجهز تکنولوژی می‌شود، آرامش کمتر و کمتر می‌شود؟
در زندگی نوین، خیلی از اهل فن و نظر سعی داشته‌اند که به این سئوال اساسی پاسخ بدهند اما نتیجه‌ای در بر نداشته است. فکر می‌کنم دلیل آن روشن باشد و آن این است که سبک زندگی امروزی، شتاب و عجله و تغییر را در دل خود جای داده است. سبک امروزی زندگی ذاتاً عجول‌پرور و شتاب‌آور است. دنیای ارتباطات و دیجیتالی شدن زندگی این شتاب را نتیجه داده است. پس در فضائی که ذات آن با عجله و شتاب و فردیت گرائی عجین شده است، نمی‌توان به‌دنبال کالائی چون آرامش گشت که معمولاً نایاب است.
چه باید کرد؟ پاسخ روشن است؛ ما باید عادت کنیم که ساعاتی را برای خودمان باشیم و به دامن طبیعت و فضای صرفاً انسانی و معنوی وارد شویم. گاهی فارغ شدن از صنعت و ماشین برای تمدد اعصاب و خو گرفتن با نواها و صداهای طبیعت به ظاهر بی‌جان و تفرج در صنع خداوند برای رسیدن به خویشتن ضرورت دارد.
سهم کودکان چیست؟ شاید بتوان گفت مهم‌ترین سهم خوگری و تفرج در طبیعت خداوندی را باید به کودکان اختصاص داد. همه می‌دانیم وقتی کودکان در فضای باز طبیعی به دور از الزامات شهرنشینی و صنعتی قرار می‌گیرند، تحرک می‌یابند و هیجان خود را به‌نحو مطلوبی تخلیه می‌کنند و از این‌همه تحرک و فضایابی لذت می‌برند. بدیهی است وقتی کودکانمان را از محیط طبیعی به محیط بسته ۴۰، ۵۰ متری داخل آپارتمان وارد می‌کنیم، نق زدن‌ها و بهانه‌جوئی‌های آن‌ها که بیانگر نارضایتی آنان از وضعیتی است که بزرگ‌ترها برای آن‌ها به‌وجود آورده‌اند، شروع می‌شود. گوئی وقتی در محیط طبیعی هستند، آرامش دارند و هنگامی‌که به فضای آپارتمان وارد می‌شوند، احساس خفقان می‌کنند.
ما می‌توانیم کودکان خویش را با فضای طبیعی، دشت‌های فراخ، نواها و صداهای آبشاری و رودخانه‌ای و حرکت برگ‌ها و درختان در جنگل‌ها و صدها تجربه دیگر آشنا کنیم.آن‌ها این تجربیات را برای تمدد اعصاب در زندگی آینده خود که سراسر ماشین و آهن است، نیاز دارند!   
 
   
                           

آموزش استفاده از توالت برای کودکان

کنترل مثانه و روده بطور فیزیولوژیک بین 18 الی 24 ماهگی امکان پذیر است .

گرچه فاکتور های دیگری هم در موفقیت این امر دخیل می باشند ، توجه به نکات زیر برای آموزش توالت فرزندتان مهم است :  

                                                                                    

1 – کودکان در این سن علاقه به تقلید از کارهای بزرگ ترها دارند . استفاده از توالت به طور نمایشی نزد کودک توسط خواهر و بردار  بزرگتر کمک کننده است . 

2 – به دفع ادرار و مدفوع کودک در زمان های خاص توجه کنید ، مثلا نیم ساعت بعد از غذا . 

3 – در ابتدا کودکان بعد از دفع ادرار یا مدفوع خبر می دهند و کنترل بعد از آن شروع می شود . 

 

 

                                   نکات مورد توجه برای والدین 

 

1 – اشتیاق کودک را برای توالت کردن با تهیه صندلی توالت مناسب سایز کودک در رنگ های شاد بر انگیزید . 

۲ – پیشرفت کودک را با دادن جایزه تشویق کنید . مثلا برای هر بار استفاده از صندلی توالت یک اسباب بازی کوچک به او هدیه دهید و توجه داشته باشید که هرگز او را به دلیل عدم کنترل ادرار تنبیه نکنید . 

3 – در ابتدا از پوشک های خیلی نازک برای کودک استفاده کنید تا در صورت دفع ادرار کودک خیلی زود متوجه عمل خود گردد . 

4 – از یک قانون استفاده کنید . مثلا کودک را بعد از هر بار تغذیه و قبل از خواب به توالت ببرید . 

5 – صندلی توالت را در گوشه ای از حمام قرار دهید و یک محیط آرام و اشتیاق بر انگیز برای کودک فراهم کنید . این کار را می توانید با گذاشتن چند اسباب بازی پلاستیکی در اطراف وان آب برای سرگرمی و بازی کودک تهیه کنید .   

 

                                                               

 

                 

صندلی ماشین

      

    

  • برای کودک خود از بدو تولد صندلی مخصوص ماشین را همانند سایر وسایل سیسمونی کودک و مهم تر از آن تهیه کنید .
  • طرز استفاده و نصب آن را از روی دفترچه راهنما به دقت مطالعه کنید و به طور صحیح و ایمن استفاده کنید .
  • با توجه به سن و وزن کودک ، صندلی مناسب آن را انتخاب کنید تا ایمنی لازم حاصل آید .

  

ویژگی های صندلی کودک از تولد تا 9 کیلو گرم 

1 – صندلی کودک را در قسمت عقب اتومبیل طوری قرار دهید که صورت کودک به طرف شیشه عقب ماشین باشد .

2 – هرگز صندلی را در جلوی اتومبیل نصب نکنید .

3 – کودک را با زاویه 45 درجه یا کمتر در صندلی قرار دهید . کودکان کوچکتر را بهتر است به حالت خوابیده قرار دهید .

4 – کمر بند را طوری ببندید که شانه ها و پاهای کودک را به طور صحیح نگه دارد .

5 – با بزرگ تر شدن کودک ، صندلی را عوض کنید و از صندلی بزرگ تر استفاده کنید . 

  

ویژگی های صندلی برای کودک از وزن 9 کیلو گرم تا 18 کیلو گرم  

1 – همیشه صندلی را در عقب ماشین جایگزین کنید . 

2 – کودک را به حالت نیمه نشسته در حالی که صورت او رو به عقب ماشین است قرار دهید .

3 – وقتی کودک به حدی بزرگ شد گوش های او از پشتی صندلی بالاتر قرار گیرد ، از یک صندلی با پشتی بزرگ تر استفاده کنید . 

  

ویژگی های صندلی برای کودکان بالای 18 کیلو گرم 

1 – برای این کودکان از صندلی های بلندتر استفاده کنید . چون نوپاها دوست دارند بیرون از اتومبیل را از پنجره ببینند .

2 – کودک را طوری روی صندلی قرار دهید که بتوانید کمربند ایمنی را به طور صحیح روی شانه های کودک محکم کنید .

3 – تمام کودکان زیر 12 سال بدون توجه به اینکه آیا از صندلی کودک استفاده می کنند یا نه ، در صندلی عقب اتومبیل قرار دهید . صندلی کنار راننده برای کودکان غیر ایمن می باشد .

 

 

            

 

ماهی های رنگارنگ

 
                                         
 
 
تو حوض خونه ما ماهی های رنگارنگ
بالا و پایین میرن با پولکهای قشنگ
کلاغه تا می بینه کنار حوض میشینه
کمین میگیره می خواد ماهی بگیره
ماهی ها قایم میشن به زیر آبها میرن
کلاغ شیطون میشه کور و پشیمون