تقویم مسواک زدن کودکان

                                                                            

                                                                                 

 نوزادان زیر 1 سال

 

در این سن تمیزکردن دندان‌های کودک‌تان به طور کامل برعهده خود شما است. کودکان اغلب در سن شش ماهگی اولین دندان‌هایشان می‌روید ولی این دندان‌ها و دهان کودک آن‌قدر کوچک است که جایی برای مسواک‌زدن ندارد ولی این به هیچ وجه به این معنی نیست که کودک‌تان را پس از شیردادن به رختخواب بسپارید. پس از هر بار شیردادن به کودک‌تان یک پارچه و یا گاز تمیز و مرطوب بردارید و کودک‌تان را در آغوش بگیرید و اطراف دندان‌ها و لثه‌هایش را از شیرپاک کنید. یک بار در روز کافی است. در این سن از خمیردندان برای کودک‌تان استفاده نکنید.

 

 کودکان نوپای 1 تا 3 ساله

 

در این سن می‌توانید اولین مسواک کودک‌تان را برایش بخرید ولی اگر سنش بالای دو سال است، از خمیردندان‌های ویژه کودک استفاده کنید، اندازه یک نخود خمیردندان روی مسواک بگذارید و اجازه دهید مسواک بزند ولی در نهایت، مسواک‌زدن را کامل کنید.

 

 کودکان پیش‌دبستانی 3 تا 6 ساله

 

  در این سن هم شما باید بر مسواک‌زدن کودک‌تان نظارت داشته باشید چون بچه‌ها در این سن عاشق قورت‌دادن خمیردندان هستند، باز هم اندازه یک نخود خمیردندان روی مسواک کودک‌تان بگذارید و او را وادار کنید باقی‌مانده خمیردندان را پس از مسواک‌زدن به خارج تف کند. اگر فاصله میان دندان‌های شیری بسته شده است، وقت آن است که خودتان دندان‌های کودک‌تان را نخ بکشید.

 

 

 کودکان دبستانی 6 تا 12 ساله

 

بچه‌ها در سن مدرسه اغلب در برابر مسواک‌زدن دندان‌هایشان مسوولیت‌پذیرتر هستند بنابراین می‌توانید فقط بر مسواک‌زدن دندان‌هایش نظارت فعالانه داشته باشید. فراموش نکنید خمیردندان‌هایی را برای کودک دبستانی بخرید که حاوی فلوراید باشند. این روزها در بسیاری از مدرسه‌ها، دهان‌شویه‌های فلوراید میان بچه‌ها توزیع می‌شود که می‌توانید در تابستان نظارت استفاده از آنها را در منزل برعهده بگیرید.

 

 

 نوجوانان 12 تا 19 سال

 

  کنارآمدن با نوجوانان برای مسواک‌زدن کار دشواری است چون نوجوانان اغلب طغیانگر هستند. در این سن اگر نوجوانان شما دندان‌هایش را ارتودنسی کرده است باید بیشتر مراقب مسواک‌زدن دندان‌هایش باشید، به خصوص می‌توانید برایش مسواک مخصوص ارتودنسی بخرید.

 

  منبع: سایت سلامت                 

                     

آبله‌ مرغان‌ ـ chickenpox

آبله‌ مرغان‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ خفیف‌ و بسیار مسری‌ که‌ توسط‌ ویروس‌ هرپس‌ زوستر ایجاد می‌شود. این‌ بیماری‌ می‌تواند در سنی‌ رخ‌ دهد اما در کودکان‌ شایع‌تر است‌..


 

ـ علایم‌ شایع‌:
علایم‌ زیر معمولاً در کودکان‌ خفیف‌، اما در بزرگسالان‌ شدید هستند:


۱. تب‌

۲. درد شکمی‌ یا احساس‌ ناخوشی‌ عمومی‌ که‌ 2-1 روز طول‌ می‌کشد.
۳. بثورات‌ پوستی‌ که‌ تقریباً در هر جای‌ بدن‌ می‌تواند پدید آید، از جمله‌ روی‌ پوست‌ سر، آلت‌ تناسلی‌، و داخل‌ دهان‌، بینی‌، گلو، یا مهبل‌. تاول‌ها ممکن‌ است‌ در نواحی‌ بسیار وسیعی‌ از پوست‌ گسترده‌ شده‌ باشند، اما در دست‌ و پا کمتر ظاهر می‌شوند. تاول‌ها در عرض‌ 24 ساعت‌ می‌ترکند و در محل‌ آنها دلمه‌ تشکیل‌ می‌شود. هر 4-3 روز مجموعه‌هایی‌ از تاول‌های‌ جدید به‌ وجود می‌آیند. در بزرگسالان‌ یک‌ سری‌ علایم‌ شبیه‌ آنفلوآنزا وجود دارد.


ـ علل‌ بیماری:

عفونت‌ با ویروس‌ هرپس‌ زوستر، این‌ ویروس‌ از راه‌ قطره‌های‌ ریز در هوا یا تماس‌ با ضایعات‌ پوستی‌، از فرد بیمار انتقال‌ می‌یابد. دوره‌ نهفته‌ پیش‌ از آغاز علایم‌ بیماری‌ 21-7 روز است‌. اگر مادر یک‌ نوزاد قبلاً یا در حین‌ حاملگی‌ آبله‌ مرغان‌ گرفته‌ باشد، کودک‌ وی‌ تا چندین‌ ماه‌ در برابر آبله‌ مرغان‌ ایمنی‌ دارد. اما این‌ ایمنی‌ در عرض‌ 12-4 ماه‌ پس‌ از تولد کاهش‌ می‌یابد.


ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:

استفاده‌ از داروهای‌ سرکوب‌کننده‌ دستگاه‌ ایمنی‌ بدن.‌


ـ پیشگیری‌:

در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد. سرم‌ حاوی‌ پادتن‌ علیه‌ این‌ ویروس‌ برای‌ افرادی‌ که‌ خطر ایجاد بیماری‌ خطرناک‌ در آنها زیاد است‌ (مثل‌ کسانی‌ که‌ داروهای‌ ضدسرطان‌ یا سرکوب‌کننده‌ ایمنی‌ دریافت‌ می‌کنند) استفاده‌ می‌شود. اخیراً یک‌ واکسن‌ جدید برای‌ این‌ بیماری‌ مورد تأیید قرار گرفته‌ است‌.


ـ عواقب‌ مورد انتظار:

۱. بهبود خود به‌ خودی‌. کودکان‌ معمولاً در عرض‌ 10-7 روز بهبود می‌یابند، در بزرگسالان‌ این‌ مدت‌ بیشتر است‌ و احتمال‌ بروز عوارض‌ در آنها بیشتر است‌.

۲. پس‌ از بهبود، فرد برای‌ تمام‌ عمر در مقابل‌ آبله‌ مرغان‌ ایمنی‌ دارد.

۳. گاهی‌ پس‌ از طی‌ شدن‌ سیر بیماری‌ آبله‌ مرغان‌، ویروس‌ در بدن‌ به‌ حالت‌ خفته‌ باقی‌ می‌ماند (احتمالاً در ریشه‌ اعصاب‌ نزدیک‌ نخاع‌). این‌ ویروس‌ خفته‌ ممکن‌ است‌ سال‌ها بعد دوباره‌ بیدار شود و بیماری‌ زونا را ایجاد کند.


ـ عوارض‌ احتمالی‌:

۱. عفونت‌ باکتریایی‌ ثانویه‌ برروی‌ تاول‌های‌ آبله‌ مرغان‌
۲. عفونت‌ ویروسی‌ چشم‌
۳. ندرتاً آنسفالیت‌ (التهاب‌ یا عفونت‌ مغز)
۴. احتمال‌ بروز زونا سال‌ها بعد در دوران‌ بزرگسالی‌
۵. ندرتاً باقی‌ماندن‌ جای‌ تاول‌، در صورتی‌ که‌ تاول‌ عفونی‌ شود
۶. میوکاردیت‌ (التهاب‌ عضله‌ قلب‌)
۷. آرتریت‌ (التهاب‌ مفصل‌) به‌ طور گذرا
۸. ذات‌الریه‌
۹. نشانگان‌ رای‌


ـ درمان‌:

۱. تشخیص‌ معمولاً با ظهور تاول‌های‌ پوستی‌ داده‌ می‌شود و بنابراین‌ انجام‌ آزمایش‌ ضرورتی‌ ندارد.

۲. درمان‌ با هدف‌ تخفیف‌ علایم‌ انجام‌ می‌گیرد.

۳. برای‌ کاهش‌ خارش‌ از پارچه‌، حوله‌، یا کمپرس‌ آب‌ سرد استفاده‌ کنید.

۴. بیمار را تا حدامکان‌ آرام‌ و خنک‌ نگهدارید. گرما و تعریق‌ باعث‌ بروز خارش‌ می‌شوند.

۵. ناخن‌ها را کوتاه‌ دارید تا بیمار نتواند خود را بخاراند. خاراندن‌ تاول‌ها می‌تواند باعث‌ عفونت‌ ثانویه‌ شود.


ـ داروها:
۱. داروهای‌ زیر ممکن‌ است‌ خارش‌ را کم‌ کنند: 

بی‌حس‌کننده‌های‌ موضعی‌ و آنتی‌هیستامین‌های‌ موضعی‌. این‌ داروها موجب‌ تخفیف‌ خارش‌ به‌ سرعت‌ و در کوتاه‌ مدت‌ می‌شوند. محصولاتی‌ که‌ حاوی‌ لیدوکایین‌ و پراموکسین‌ هستند کمترین‌ احتمال‌ بروز واکنش‌های‌ آلرژی‌ را دارند. لوسیون‌های‌ حاوی‌ فنول‌، منتول‌ و کافور (مثل‌ لوسیون‌ کالامین‌) نیز شاید توصیه‌ شود. دستور دارویی‌ را در مورد محصولات‌ فوق‌ رعایت‌ کنید.


۲. اگر تب‌ وجود دارد، از استامینوفن‌ استفاه‌ کنید. به‌ هیچ‌ عنوان‌ از آسپیرین‌ استفاده‌ نکنید زیرا این‌ دارو ممکن‌ است‌ در بروز نشانگان‌ رای‌ (یک‌ نوع‌ آنسفالیت‌) در کودکانی‌ که‌ دچار عفونت‌ ویروسی‌ هستند نقش‌ داشته‌ باشد.


۳. امکان‌ دارد آسیکلوویر تجویز شود.


ـ فعالیت‌:

استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ نیست‌. بیمار می‌تواند فعالیت‌ آرام‌ در یک‌ محیط‌ خنک‌ داشته‌ باشد. اگر هوا خوب‌ باشد، کودک‌ می‌تواند بیرون‌ از خانه‌ و در سایه‌ بازی‌ کند. تا زمانی‌ که‌ تمام‌ تاول‌ها دلمه‌ نبسته‌ باشند و تاول‌ جدیدی‌ تشکیل‌ نشود، کودک‌ باید از سایرین‌ جدا باشد و مدرسه‌ نیز نباید برود.


ـ  رژیم‌  غذایی‌:

رژیم‌ خاصی‌ توصیه‌ نمی‌شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر شما یا کودکتان‌ علایم‌ آبله‌ مرغان‌ را دارید.
۲. اگر بی‌حالی‌، سردرد، یا حساسیت‌ به‌ نور روشن‌ رخ‌ دهد.
۳. اگر تب‌ بالای‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد وجود داشته‌ باشد.
۴. اگر ضایعات‌ آبله‌ مرغان‌، سرفه‌ نیز به‌ علایم‌ اضافه‌ شود.


                    


به کودک تان این غذاها را ندهید!


                         
در برخی از خانواده‌ها نیز بر سر انتخاب نوع غذا بین والدین و کودکان کشمکش وجود دارد، زیرا بچه‌ها ترجیح می‌دهند غذاهای فست‌فود از قبیل هات‌داگ، سوسیس و کالباس بخورند در حالی که والدین از آن‌ها می‌خواهند مواد غذایی حاوی سبزیجات را که سالم‌ترند انتخاب کنند

از آنجایی که هم پدر و هم مادر هر دو سخت گرفتار و مشغول کار می‌باشند، به علت کمبود وقت، سعی می‌کنند با تهیه انواع غذاهای آماده و یا فست‌فودها گرسنگی کودکان خود را برطرف نمایند. بدین ترتیب، آنان بچه‌ها را به سمت خوردن غذاهای ناسالم ترغیب می‌کنند.

در برخی از خانواده‌ها نیز بر سر انتخاب نوع غذا بین والدین و کودکان کشمکش وجود دارد، زیرا بچه‌ها ترجیح می‌دهند غذاهای فست‌فود از قبیل هات‌داگ، سوسیس و کالباس بخورند در حالی که والدین از آن‌ها می‌خواهند مواد غذایی حاوی سبزیجات را که سالم‌ترند انتخاب کنند! غذاهای ناسالم و مضر برای کودکان بسیار زیاد می‌باشند و ما در اینجا برخی از آن‌ها را ذکر می‌کنیم.

اگر می‌خواهید کودکانتان به خوردن مواد غذایی سالم تشویق و ترغیب شوند، در ابتدا خود شما به عنوان والدین باید الگوی خوبی برای آن‌ها باشید، زیرا بچه‌ها الگوی غذا خوردن را از شما پدر و مادرها یاد می‌گیرند، اگر والدین شیوه زندگی سالمی داشته باشند، کودکان نیز از آن‌ها می‌آموزند.

اگر می‌خواهید غذای سالمی را در منزل آماده کنید از کودکان خود کمک بگیرید تا در این کارها با شما شریک شوند، زیرا در این صورت احتمال نخوردن غذایی که با همکاری خود آنان تهیه شده کمتر می‌شود.

غذاهای گوشتی آماده و هات‌داگ
کودکان غذاهایی مانند هات‌داگ، سوسیس دودی و انواع گوشت‌های فرآوری شده را دوست دارند. از طرفی این نوع غذاهای گوشتی آماده حاوی مواد سرطان‌زای نیتریت و نیترات، رنگ‌های مصنوعی، چربی‌های اشباع، سدیم (نمک) و مواد افزودنی می‌باشند. در تحقیق انجام شده، کودکانی که 12 بار در ماه هات‌داگ می‌خوردند، خطر ابتلا به کم‌خونی در آن‌ها افزایش یافته بود. غذاهای بسته‌بندی شده و آماده که دارای مواد گوشتی فرآوری شده می‌باشند، حاوی روغن‌های هیدروژنه و چربی فراوان هستند. این غذاهای ناسالم اکثر اوقات، یک وعده غذایی اصلی کودکان را در بیرون از منزل تشکیل می‌دهند.
انواع چیپس‌ها، حاوی سدیم و چربی‌های اشباع فراوانی می‌باشند. در برخی چیپس‌ها ماده سرطان‌زای «آکریل آمید» وجود دارد. می‌توانید انواع سبزیجات تازه و خردشده، پاپ کورن و سیب‌زمینی تنوری را جایگزین چیپس‌های مضر برای کودکان نمایید.

گوشت‌های تازه و فرآوری نشده، مانند گوشت مرغ، ماهی تن و یا سینه بوقلمون از غذاهای سالم برای کودکان می‌باشند. برای تهیه ساندویچ برای کودکان، از نان‌های سبوس‌دار و کامل استفاده نمایید.

آب‌میوه‌های مصنوعی و نوشیدنی‌های طعم‌دار
کالری حاصل از آب‌میوه‌های مصنوعی از شکر و کربوهیدرات موجود در آن‌ها تأمین می‌شود. آب‌میوه‌ها فاقد فیبر می‌باشند، در حالی که یک میوه کامل سرشار از فیبر است. مصرف بیش از اندازه آب‌میوه‌ها، ممکن است منجر به چاقی و پوسیدگی دندان‌ها شود. بهترین کار، تهیه آب‌میوه از میوه‌های فصل در منزل می‌باشد. اهمیت نوشیدن آب را برای کودکان بازگو کنید و همیشه یک بطری کوچک آب همراه خود داشته باشند. اگر کودکان شما رغبتی به نوشیدن آب ساده ندارند، می‌توانید با افزودن چندین قطره از آب‌میوه مورد علاقه آنان به آب ساده، آنان را به نوشیدن آب ترغیب کنید. یکی دیگر از نوشیدنی‌های سالم برای کودکان، شیر کم‌چرب می‌باشد که سرشار از کلسیم، پروتئین و ویتامین A می‌باشد.

پـیــتــزا
مواد تشکیل‌دهنده اکثر پیتزاها، سوسیس و کالباس می‌باشد که حاوی ماده سرطان‌زای نیتریت و نیترات هستند. استفاده از پنیر پیتزا به مقدار فراوان، سبب می‌شود که پیتزا کالری زیادی داشته باشد. بهتر است پیتزا را در منزل تهیه کنید؛ از آرد سبوس‌دار برای تهیه خمیر استفاده نمایید و به جای استفاده از سوسیس و کالباس، از تکه‌های گوشت، مرغ، انواع سبزیجات و کمی پنیر پیتزا استفاده نمایید و آن را در فر تهیه کنید.

دونات‌ها
خوردن انواع دونات، علاوه بر بچه‌ها در نزد بزرگسالان نیز لذت‌بخش می‌باشد، در حالی که این مواد غذایی هیچ‌گونه ارزش غذایی ندارند. دونات‌ها، حاوی چربی، شکر و مقادیر زیادی اسیدهای چرب ترانس می‌باشند. برخی از بچه‌ها، دونات‌ها را به جای صبحانه می‌خورند، در حالی که دونات نوعی دسر می‌باشد و در وعده صبحانه، خوردن دسر مناسب نمی‌باشد! بهتر است آنان را به خوردن نان تست سبوس‌دار ترغیب کنید تا در وعده صبحانه میل کنند.

انـواع پاسـتیـل‌هـای ژلـه‌ای و میـــوه‌ای
این مواد ژله‌ای حاوی مقادیر زیادی شربت ذرت که فروکتوز بالایی دارد و همچنین رنگ‌های مصنوعی می‌باشند. اگر فرزندان شما، علاقه‌ای به خوردن میوه ندارند، می‌توانید آن‌ها را به طرق مختلف به کودکان خود بدهید، به طور مثال آن‌ها را فریزری کرده و سپس به کودکان بدهید. مثلاً دانه‌های انگور، آلبالو و یا گیلاس و یا تکه‌هایی از میوه‌هایی مانند هلو را فریزری کرده و سپس به کودکان بدهید. ممکن است بچه‌ها این میوه‌های فریزری را دوست داشته باشند.

سیب‌زمینـی سرخ‌کرده
سیب‌زمینی سرخ‌کرده، یکی دیگر از اسنک‌های مورد علاقه کودکان می‌باشد، در حالی که سیب‌زمینی سرخ‌کرده حاوی چربی فراوان، کالری زیاد و سدیم (نمک) فراوان بوده و با روغن‌های هیدروژنه که حاوی چربی‌های ترانس می‌باشند، سرخ می‌شوند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهند مواد غذایی نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی در حرارت بالا، مواد سرطان‌زا به نام «آکریل آمید» تولید می‌کنند. می‌توانید به جای سیب‌زمینی سرخ‌کرده به کودکان خود، هویج و یا ساقه‌های نازک کرفس بدهید. سیب‌زمینی تنوری همراه با کمی روغن زیتون هم می‌تواند یک میان وعده سالم برای کودکان باشد.

چیپس سیب‌زمینی
انواع چیپس‌ها، حاوی سدیم و چربی‌های اشباع فراوانی می‌باشند. در برخی چیپس‌ها ماده سرطان‌زای «آکریل آمید» وجود دارد. می‌توانید انواع سبزیجات تازه و خردشده، پاپ کورن و سیب‌زمینی تنوری را جایگزین چیپس‌های مضر برای کودکان نمایید.
                                        
منبع : دنیای سلامت                                                       

کودک نابغه شما این ۱۰ نشانه را دارد؟!

 

                                                        

بسیاری از پدران و مادران پیشاپیش رویای پیشرفت کودک خردسال خود را در سر می پرورانند اما بیشتر کودکان فقط از نظر والدین خود نابغه هستند. با وجود این برخی کودکان واقعا بااستعداد هستند؛ آیا کودک شما نیز جزء این گروه است؟ دستورالعمل های محدودی هستند که نبوغ و استعداد کودکان را نشان می دهند که در ادامه به ۱۰ مورد از آنها اشاره می شود:


▪ دامنه لغات پیشرفته: این که کودک زود به حرف بیاید به تنهایی نمی تواند نشانه نبوغ و استعداد او باشد، اما اگر او از لغات و جملات پیشرفته استفاده کند، احتمالا به همان باهوشی است که فکرش را می کنید. یک کودک ۲ ساله معمولی می تواند جمله ای مانند «یک سگ آنجاست» را به زبان بیاورد اما یک کودک نابغه این جمله را می گوید: «یک سگ قهوه ای در حیاط پشتی است و دارد گل ها را بو می کند.»


▪ درک مفاهیم پیچیده: کودکان بسیار باهوش می توانند مفاهیم پیچیده را درک کنند، از روابط گوناگون سر در بیاورند و انتزاعی فکر کنند. آنها مشکلات را عمیقا می فهمند و به راه حل ها می اندیشند.


▪ توجه به جزئیات: یک کودک نابغه اشتیاق فراوانی نسبت به جزئیات نشان می دهد. کودکان بزرگ تر ممکن است بخواهند درباره جزئیات و چگونگی عملکرد یک وسیله اطلاعاتی داشته باشند اما یک کودک خردسال نابغه می تواند یک اسباب بازی را دقیقا سر جای خودش قرار دهد و اگر چیزی در جای اصلی خودش قرار نگرفته باشد، متوجه می شود.


▪ طیف وسیع علاقه مندی ها: کودکان با استعداد به موضوعات گوناگونی علاقه نشان می دهند. یک ماه ممکن است از دایناسور ها خوش شان بیاید و ماه بعد به سراغ مباحث فضایی و... بروند. 


▪ حفظ اطلاعات: اصطلاح «این گوش در و آن گوش دروازه» در مورد بسیاری از کودکان صدق می کند و کودکانی که جزء این گروه نیستند، قادر به حفظ دامنه گسترده ای از اطلاعات بوده و می توانند بعد ها نیز آنها را به خاطر بیاورند. از جمله نمونه های مشاهده شده در این زمینه می توان به کودک ۶ ساله ای اشاره کرد که پس از یک گردش تفریحی در موزه فضایی توانست یک راکت فضایی را دقیقا به تصویر بکشد.


▪ استعداد در زمینه هنر و موسیقی: کودکانی که استعداد غیرعادی در زمینه هنر و موسیقی از خود نشان می دهند اغلب با استعداد و نابغه هستند. کودکان خردسالی که با رعایت پرسپکتیو (تناسب دور و نزدیک) نقاشی می کشند،کارشان عالی است یا درک بالایی از رشته های گوناگون هنری دارند، در زمره کودکان با استعداد قرار می گیرند.


 ▪ حافظه خوب و قوی: بعضی از کودکان بااستعداد می توانند وقایعی را از گذشته (دوران طفولیت) خود به یاد بیاورند. مثلا یک کودک ۲ ساله نابغه ممکن است اتفاقی را که در ۱۸ ماهگی برای او روی داده به یاد بیاورد.


 ▪ توانایی خواندن و نوشتن در سنین پایین: اگر کودک شما به طور غریزی باهوش باشد، احتمالا خیلی زود بدون این که آموزش رسمی دیده باشد، توانایی خواندن و نوشتن را پیدا می کند.


 ▪ تمرکز بالا و طولانی مدت: کودکان را با بی دقتی و بی توجهی می شناسند اما گروه نابغه می توانند به مدت طولانی تمرکز خود را حفظ کنند.

زلزله -اگر بیاید-

                                                                                  

       

دوستان تهرانی از شما خواهش میکنم برای یک بار هم که شده یک مطلب طولانی رو تا آخرش بخونید باور کنید شاید خسته کننده باشه ولی شما میتونید جون خود و عزیزان خودتونو نجات بدید!!

امیدوارم که این اتفاق توی تهران هیچوقت نیفته ولی از اونجا که خودم با خوندن این نوشته چندین نکته که اصلا" بهش فکر نمی کردم رو یاد گرفتم ، پیشنهاد می کنم یه بار بخونینش هرچند که باید به خدا توکل کرد وبه چیزای بد خیلی فکر نکرد تا پیش نیاد ولی دانایی بهتر از نادانیه توی هر شرایطی و در مورد هر چیزی!!


              ****لطفا با دقت و بدون عجله تا پایان مطالعه نمائید ****


این نوشته خاص زلزله در تهران نوشته‌شده‌است که به گفته بسیاری از کارشناسان حدود بیست و دو سال تأخیر داشته‌ است و این تأخیر اصلاً خبر خوبی نیست، چون تاخیر باعث انباشته‌شدن انرژی می‌شود. انتظار می‌رود زلزله -اگر بیاید- با قدرتی بالاتر از 7 (در مقیاس ریشتر) خواهدبود.

پیش از آن که زلزله اتفاق بیفتد...


• اول از همه به فکر مکانی باشید که در آن زندگی می‌کنید. بسیاری از بناهای تهران خصوصاً در مرکز و جنوب شهر قدیمی هستند، خانه‌هایی بدون اسکلت فلزی. تا قبل از تصویب قانون ایمن‌سازی منازل در دهه شصت، بسیاری از خانه‌هایی که با اسکلت فلزی ساخته‌می‌شدند هم اصول ایمن‌سازی را رعایت نمی‌کردند. ضمن اینکه اصولاً بساز و بفروش‌های تهران افرادی هستند که اصولاً صلاحیت ساخت مسکن را ندارند و غالباً تشکیل شده‌اند از افراد کم‌سواد و سودجو که برای سود بیشتر حاضرند با جان شما معامله کنند.
اما چیزی که مسلم است خانه‌های قدیمی حتی تاب مقاومت در برابر زلزله پنج ریشتری را ندارند. اگر در چنین مکانی زندگی می‌کنید حتماً به فکر تهیه یک مکان ایمن باشید.  فعلاً دست‌به‌نقد اگر می‌توانید نقشه‌ای از گسل‌های تهران تهیه کنید و به شدت از تهیه مسکن روی مرز گسل‌ها خودداری کنید. هیچ ساختمانی با هر درجه ضریب ایمنی در مرز گسل‌ها سالم نخواهندماند.

• شصت در صد زلزله‌ها در نیمه‌شب اتفاق افتاده‌است. بعید نیست که زلزله تهران هم جزو همین شصت‌درصدی‌ها باشد. فراموش نکنید که بعد از این لباس کامل را در کنار تخت و در دسترس قرار دهید.

• همین الان که این نوشته را تمام کردید بروید دو تا بطری نوشابه خانواده خالی را از آب پر کنید و داخل ماشین بگذارید. حواستان باشد که همیشه آن را پر نگه دارید و دو بطری دیگر هم پر آب کنید و در مکانی امن در خانه قرار دهید. من فکر می‌کنم کابینت‌های آشپزخانه جای بدی نباشد.

• مکان‌های امن خانه را از همین الان شناسایی کنید.

• یک ساک کوچک تهیه کنید. سعی کنید از نوعی باشد که دسته بلند دارند و روی دوش قرار می‌گیرند. یا یکی از این کوله‌پشتی‌ها که قدیم‌ها برای کوه‌نوردی و در حال حاضر برای مدارس استفاده می‌شود. چند تا کنسرو تن ماهی،کمپوت، کمی خشکبار، قند و آب نبات،بیسکوئیت و یک رادیوی کوچک، سوت و یک چراغ قوه داخل آن بگذارید. برای تمام این وسایل باطری تهیه کنید و حواس‌تان باشد هر دو ماه باطری را عوض کنید. قوطی‌های تن ماهی را قبل از سررسید مهلت مصرف عوض کنید.
اگر جا شد بطری‌های آب را هم داخل همین ساک قرار دهید. پیچ‌گوشتی، شمع، چاقو، سوت، آچار فرانسه را هم داخل همین ساک قرار دهید.

•لوازم کمک‌های اولیه را در این ساک قرار بدهید. شامل یک قیچی کوچک، باند استریل، چسب، قرص و پماد آنتی‌بیوتیک،پماد سوختگی، استامینوفن، قرص اسهال، الکل و داروی مسکن و قطره استریل چشمی. اگر دارویی دارید که عدم مصرفش باعث مرگتان می‌شود از آنها هم چند تایی در ساک قرار بدهید. اگر از سوییچ ماشینتان دو تا دارید یکی را داخل ساک قرار دهید. اگر ندارید بروید یکی تهیه کنید بعد آن را داخل این ساک قرار دهید. یک بسته دستمال کاغذی رولی فراموش نشود. چند متر طناب، (حوله کوچک و صابون و مسواک و خمیر دندان برای روزهای آتی)، مقداری پول و طلا و کفش راحت و سبک و محکم ، مدارک ضروری مثل شناسنامه و ... یک یا دو قطعه خیلی کوچک از یادگاری که خیلی برایتان ارزش دارد. (بیخود بارتون رو سنگین نکنین. شاید ناچار بشین روزها این ساک رو حمل کنین. به نظر من اگر ازدواج کردین سی‌دی عروسیتون، بهترین چیزه.)

•داخل اتاق خواب را از لوستر و تابلو و اکواریوم و آینه و هر چه وسایل اینطوری است خالی کنید. تنها یک تخت برای اتاق خواب کافی است و احیاناً یک میز آرایش بدون آینه. همین لوازم را از اتاق خواب بچه بردارید. در مورد اتاق خواب او با سخت گیری بیشتری کار کنید.

• با خیال نسبتاً راحت بخوابید.

اگر زلزله اتفاق افتاد...

• قبلاً برایتان گفتم تمام جاهای امن خانه را مشخص کنید.(مثلث حیات) چهارچوب درها، زیر میز نهارخوری و کنار ستون‌ها بهترین مکان‌ها هستند.

•اگر هنگامی که خواب بودید دیدید که زمین می‌لرزد زیاد به خودتان زحمت ندهید، تا از گیجی خواب بیدار شوید زلزله تمام شده‌است. مدت زلزله بین سی ثانیه تا یک دقیقه است. اگر از شانس بدمان زلزله یک دقیقه‌ای نصیبمان شد باز هم از جایتان تکان نخورید در جایی که هستید بمانید و سرتان را حفظ کنید. چون ساختمانی که سی ثانیه جلوی زلزله ایستادگی کرده‌است سی ثانیه دیگر هم ایستادگی خواهد کرد (انشاءا...). اگر دسترسی شما به یکی از این نقاط امن فقط با یک گام امکان‌پذیر است به طرف آن بروید.
اگر قرار است چند قدم تا آن مکان بردارید شاید بهتر باشد در جای خود سنگر بگیرید. حرکت در هنگام زمین‌لرزه کار بسیار سختی است.

• اگر عادت دارید کنار تختتان پارچ آب بگذارید حتما از این به بعد از پارچ و لیوان پلاستیکی استفاده کنید.

بعد از این که زلزله اتفاق افتاد...
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
• بعد از زلزله بسیار دقت کنید بیشتر آسیب‌ها از این زمان به بعد شروع میشود.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

•اول اینکه مراقب هر حرکت خود باشید. به هیچ وجه از تخت خارج نشوید. احتمالاً این نوشته را در مورد پاکسازی اتاق خواب از تابلو و آینه زیاد جدی نگرفتید، یا شب قبل پارچ آب و لیوان را کنار تخت گذاشته‌اید و اینها حالا تبدیل شده‌اند به بلورهای زیبای شیشه. بعد از زلزله برق‌ها قطع شده‌است و از نور و این حرف‌ها خبری نیست. حواستان باشد که یک حرکت اضافی می‌تواند باعث بریدگی بسیار بد در پایتان بشود. باز هم حواستان باشد که در این شرایط که شهر تبدیل شده به تل عظیمی از خاک، زخم بسیار راحت عفونی می‌شود. تا حالا اسم کزاز و قانقاریا به گوشتان خورده؟ دوا و دارو هم که دیگر خوابش را ببینید. پس حواستان باشد به این راحتی خودتان را زخمی نکنید.

• اگر دمپایی روفرشی‌تان را پیدا نمی‌کنید، یک تکه از ملافه روی دشکتان را بکنید و دور پایتان بپیچید. سعی کنید قسمت کف را بسیار کلفت بپیچید. اگر همسر دارید به او هم توصیه کنید همین کار را بکند. بسیار سریع عمل کنید اما هول نشوید تا حال هر چه می‌خواست بشود شده.

• به سرعت فرزند کوچکتان (تا ده سال) را بغل کنید و به طرف در بروید به همسرتان ماموریت بدهید به طرف ساک و آب برود. اگر فرزندتان بزرگتر از ده سال است اجازه بدهید خودش راه برود.


• احتمالاً چهارچوب در خانه از شکل خارج شده‌است. شاید ناچار شدید با کمی زور آن را باز کنید. اگر خواستید با زور شانه آنرا باز کنید، دقت کنید که خیلی محکم ضربه نزنید. هیچ کس از آن سمت در خبر ندارد.
* زیاد نگران بسته‌نشدن در خانه نشوید. نسبت خانه نیمه‌ویران به افراد دزد بیشتر از آن است که به خانه شما هم دستبرد بزنند.

• به هیچ وجه به این تصور نباشید که خانه شما که جلوی زلزله ایستادگی کرده بعد از این هم جای امنی است. از خانه خارج شوید. حتماً حتماً با لباس گرم خارج شوید. اگر توانستید یک پتو هم همراه بردارید، سرما هم به اندازه زلزله کشنده است. به گونه‌ای از خانه خارج شوید که گویی بار آخر است که این خانه را ترک می‌کنید.

• شما جلو حرکت کنید. بعد فرزندتان بعد همسرتان. اگر ناچار شدید کودکتان را در بغل بگیرید بهتر است فردی که کودک را در بغل می‌گیرد از عقب حرکت کند. در حین حرکت بسیار دقت کنید حتما دستان خود را به دیوار (اگر باقی مانده‌باشد) یا نرده یا به چیزی بگیرید. بسیار احتمال دارد که زیر پایتان ناگهان خالی شود و این دست گرفتن کمک می‌کند که پرتاب نشوید.

• اگر در طبقات بالا زندگی می‌کنید به آرامی سقوط را شروع کنید. چراغ قوه را شما در دست بگیرید و هر قدم را حساب‌شده بردارید و بعد نور را به عقب بیندازید که همسر و فرزندتان بتوانند شما را تعقیب کند. به هیچ وجه ندوید.

• اگر بوی گاز شنیدید چراغ قوه را خاموش کنید و سعی کنید در تاریکی راهتان را پیدا کنید. به هیچ عنوان از کبریت یا فندک استفاده نکنید.

••• اگر در طی حرکت از کنار واحدهای همسایه صدای ناله یا کمک آنها را شنیدید توجه نکنید. دقت کنید که در حال حاضر نجات جان خودتان و خانواده‌تان در اولویت قرار دارد. یک مکث کوچک برای نجات جان آنان می‌تواند به قیمت جان افراد خانواده خودتان تمام شود.

•• در حیاط آپارتمان بسیار مراقب باشید. دهانه تمام چاه‌ها حالا دیگر باز شده‌است، ممکن است با کمی آجر یا سیمان پوشیده‌شده‌باشد و شکل کامل یک دام را برای فرو بردن شما تشکیل داده‌باشد. از کنار دیوار حرکت کنید تا به در برسید و زیاد سرعت نداشته‌باشید. اگر برایتان امکان دارد همین الان مکان چاه منزلتان را پیدا کنید و آنرا شناسایی کنید.
وقتی به محوطه بیرون خانه رسیدید...
* اگر فکر می‌کنید که می‌توانید با دست خالی به کمک همسایه بروید حتماً این کار را بکنید.

•• خیلی خیلی خیلی مراقب بوی گاز باشید. اگر این بو را حس کردید به سرعت به طرف جهت مخالف آن فرار کنید. هنگام حرکت سعی کنید از وسط خیابان یا کوچه عبور کنید (کنارهای پیاده‌رو معمولاً یکی از هزاران دهانه چاهی هستند که حالا دیگر سرپوش ندارند.)

••زمانی که از کار نجات همسایه فارغ شدید به دقت این اعمال را انجام دهید.

••• اگر در مرکز شهر هستید هر چه سریعتر خود را به سمت خارج شهر برسانید. به ذهنتان هم خطور نکند که به همراه زن و بچه برای نجات برادر یا خواهر یا پدر و مادری که دو خیابان بالاتر یا پایینتر هستند بروید. من شما را درک می‌کنم که دوست دارید برادر، خواهر، مادر یا پدر خود را هم نجات دهید، اما فرزندان خود را فراموش نکنید. شما سوپرمن نیستید. در ضمن اگر مجرد هستید حتماً برای نجات افراد خانواده اقدام کنید. عموماً خطاب من در این نوشته افراد متأهل است.

•• در صورت بروز زلزله بیش از سیصد هزار علمک گاز در تهران منفجر خواهدشد. همانطور که می‌دانید برای اینکه گاز در لوله‌ها جریان پیدا کند تحت فشار به مایع تبدیل می‌شود و شکستن لوله باعث انفجار آن خواهدشد. چون در آن زمان در تهران آبی پیدا نمی‌شود که آتش را مهار کند رفته رفته همه چیزهای سوختنی در تهران خواهدسوخت. حواستان باشد که حتی آسفالت خیابان هم که از مواد قیری تهیه شده‌اند در حرارت خاصی شروع به سوختن میکند. اما بهترین هیزم دم دست برای آتش‌سوزی وسایل خانه و اتومبیل‌های پر از بنزین هستند. زمانی که آبی برای خاموشی این آتش نباشد آتش‌های کوچک با هم متحد می‌شوند و آتش بزرگتر تشکیل می‌دهند و این روند ادامه دارد. احتمالاً کمتر از دوازده ساعت بعد از زلزله آتش‌سوزی‌های بزرگ تمام سطح شهر را پوشانده. اگر در فرار به فضای باز تعلل کنید احتمالاً در حلقه این آتش گرفتار خواهیدشد. فرار از این حلقه‌های آتش چندان کار راحتی نخواهدبود. دودی که از این آتش‌سوزی بلند خواهدشد به‌شدت مسموم‌کننده و کشنده است. پس اگر در حلقه آتش گرفتار شدید زیاد نگران نباشید؛ قبل از اینکه زنده زنده بسوزید خفه خواهیدشد.

• نمی‌توانید زیاد به ماشینتان امید داشته‌باشید، اما اگر در حاشیه شهر زندگی می‌کنید و به فرض محال دیدید که خیابان‌ها باز هستند حتماً از ماشینتان استفاده کنید و به طرف خروجی‌های شهر در جنوب یا غرب شهر بروید. زیاد به خروجی‌های شرق تهران امید نداشته‌باشید. احتمالاً تمام جاده‌های کوهستانی مسدود خواهدشد.

••••حتماً حتماً حتماً همین الان با تک تک افراد خانواده که می‌شناسید قرار یک فضای باز که بعد از زلزله بتوانید همدیگر را در آنجا ملاقات کنید بگذارید. مثل خروجی اتوبان کرج یا ورزشگاه آزادی یا پارک ملت یا ... . شهردار سابق (کرباسچی) بیش از صد قطعه زمین را برای اسکان ساکنان تهران بعد از زلزله در نظر گرفته‌بود که در طی این چند سال تقریباً تمام این زمین‌ها تبدیل به برج شده‌است.

به همین جهت ناچارید از چند پارک بزرگ و ورزشگاه‌ها برای اینگونه قرارها استفاده کنید. بعد از زلزله نه اتوبوسی هست که به طرف آنان بروید نه تلفنی هست که از هم خبردار شوید. این بهترین راه برای پیدا کردن همدیگر است. بهتر است قرار ملاقات را برای تنها یک یا دو روز بعد از زلزله بگذارید، اما اگر فکر می‌کنید که در محل امنی زندگی می‌کنید می‌توانید قرار را برای اولین ساعات بعد از زلزله بگذارید. اگر فضای خاصی را مشخص نکرده‌باشید بعید است به این سادگی از زنده بودن آنان باخبر شوید.

•اگر فکر می‌کنید که نیاز دارید برای برداشتن پاره‌ای وسایل به داخل ساختمان بازگردید حتماً تا صبح صبر کنید. روشنایی هوا بسیاری از خطرهای ناپدید را آشکار خواهدکرد.

• به هیچ وجه در طی مراسم زلزله و بعد از آن برای نظافت شخصی از آب استفاده نکنید. آب موجود را فقط برای آشامیدن استفاده کنید.
* هر از گاهی به رادیوتان یک سر بزنید اما بعید است برنامه‌ای از تهران برایتان پخش شود. به فرض محال اگر ایستگاه پانزده خرداد سالم بماند مجری باید خیلی بیرحم باشد که زن و بچه‌اش را ول کند و بیاید برای شما موسیقی بگذارد. اما ممکن است دو روز بعد از زلزله بتوانند جوری رادیو را راه بیندازند.

• اگر آنقدر شانس داشتید که ماشینتان سالم بود و مسیر باز بود، در حرکت از تهران درنگ نکنید. برای اینکه شک شما را به یقین تبدیل کنم چند نکته را یادآوری می‌کنم:
از جمعیت دوازده میلیونی تهران حدود هشت ملیون نفر بعد از زلزله زنده خواهندماند. هر سه سد اطراف تهران ضد زلزله نیستند و از بین خواهندرفت. حتی دسترسی به چاه‌ها برای استفاده از آب آنها غیرممکن خواهدبود. برای تأمین آب این جمعیت عظیم هیچ کاروان تانکری روی زمین کافی نخواهدبود. در نتیجه استفاده از آب غیربهداشتی اجتناب‌ناپذیر خواهدشد. ضمن اینکه مسئله اسکان و تغذیه این جمعیت عظیم بعد از چند روز مشکلی غیرقابل‌حل خواهدشد. از طرفی استفاده از آب آلوده باعث همه‌گیر شدن بیماری‌های عفونی و اسهال و وبا خواهدشد و ...
چاره‌ای نیست. باید این شهر را به قصد یکی از شهرهای نزدیک تهران ترک کرد. می‌توانید بعد از اینکه همراهانتان را در آنجا اسکان دادید برای کمک به عملیات نجات بازگردید.

•در حین عملیات نجات حواستان به آتش باشد. از دست شما یکنفری کار زیادی برنمی‌آید. اگر با مصالح ساختمانی سر و کار داشته‌باشید منظور من را خوب درک می‌کنید. به همین جهت اگر در جایی دیدید که چند نفر سعی می‌کنند فردی را از خاک بیرون بکشند به کمک آنها بروید. می‌توانید بعد از آنها خواهش کنید که برای کمک عزیزان شما بشتابند. بسیاری از نجات‌ها در این زمان با همکاری جمعی معنی پیدا می‌کند.



■■■ اگر خواستید برای خروج فردی که از زیر آوار فریاد می‌کشد بروید دو نکته را فراموش نکنید:
اگر واقعا فکر می‌کنید می‌توانید اینکار را بکنید، حتماً یک کلنگ داخل ماشینتان بگذارید. بعد از زلزله می‌فهمید مخترع آن چه نعمتی را اختراع کرده‌است.
اگر نیمی از بدن فردی را بیرون از آوار دیدید با کمک کلنگ و احتمالاً دو سه نفر دیگر شاید بتوانید از زیر خاک خارجش کنید. اگر تنها از زیر هزاران کیلو آوار صدایش را شنیدید بهتر است دست به هیچ اقدامی نزنید تا شاید کمک‌های خاص با وسایل ویژه برسند.
هنگام خروج همان فردی که نیمه در آوار قرار دارد بسیار حساب‌شده عمل کنید. یک حرکت اشتباه می‌تواند باعث شود که دیوار نیمه‌خراب روی سرش خراب شود و برای همیشه صدایش قطع شود. می‌دانستید یکی از بیماری‌های روانی رایج بعد از زلزله مختص کسانی است که با همین حرکت اشتباه باعث مرگ عزیزی شدند و تا آخر عمر خود را سرزنش می‌کنند که چرا آن روز آن حرکت اشتباه را کردند؟

****
■ یک نکته دیگر: همین الآن به همه دوستانی که دوستشان دارید این نکته ها را بگویید. به برادر، خواهر و مادر و پدر.


از شما خواهش میکنم به اشتراک بگذارید!! با هر اسم و نام مهم نیست.