رفتارها و واکنشهای کودک از یک ماهگی تا شش ماهگی

                                                                                       

 

رفتارها و واکنشهای کودک از یک ماهگی تا شش ماهگی      

 

کودک از ابتدای تولد ، قدرت زبان را درک کرده و شروع به صحبت می کند. از لحظه ای که چشمان وی به صورت شما می افتد، شروع به تماشای حالات مختلف چهره و گوش دادن به صداهایی می کند که برای صحبت کردن با وی ایجاد می کنید. او خیلی زود با حرکت دادن لبها واجزای چهره اش شروع به تقلید از شما می کند. گوش دادن و تقلید کردن دو راه اساسی یادگیری زبان هستند که کودک به خوبی از عهده آنها برمی آید.

                                                                                                      

 

یک ماهگی                           

حرکت نوزاد در این سن هنوز تحت تأثیر واکنش های  اولیه است. نوزاد در این سن هنوز از نظر بینایی کامل نیست ، هر چند ازبدو تولد می تواند ببیند و رنگها و شکلها را از فاصله نزدیک تشخیص دهد. وقتی می خواهید چیزی را به نوزادتان نشان بدهید، او را در حالت قائم  یا  با کمی زاویه نگه دارید. در یک ماهگی قد نوزاد به طور متوسط 54 سانتیمتر ( حدود 52 تا 56 سانتیمتر ) و وزن او چهار کیلوگرم است ، ولی می تواند بین 5/3 تا 5/4 کیلوگرم متغیر باشد. در یک ماهگی ، یعنی در طی چهار هفته اول عمر، کودک این خصوصیات را به دست می آورد:

  در هنگام خوابیدن به شکم و در حالت خمیده قرار می گیرد . وقتی از ناحیه شکم نوزاد را آویزان کنیم ، سر به جلو خم می شود؛

2- در حالت خوابیده ، پشت خمیده و کمی سفت است ؛

3- چشمها را به روی چهره افراد و یا نور در محور دید متمرکز می کند؛

4- صورت انسان به ویژه صورت مادر خود را ترجیح می دهد.

 

دوماهگی                                                                                         

نوزاد به سرعت رشد می کند و با کمک اصواتی که تولید می کند، در واقع با شما ارتباط برقرار می کند. هر صدای جدیدی که کودک از خودش در می آورد ، تجربه جدیدی است که کسب می کند و کم کم با ترکیب این صداها شروع به صحبت کردن خواهد نمود. در دو ماهگی ، کودک در طول روز کمتر می خوابد و ممکن است برخی اوقات بیداری خود را به گریه کردن بگذراند. البته همه کودکان مثل هم نیستند و ممکن است کودک شما خیلی کم گریه کند. اکثر گریه های کودک درعصر و شب اتفاق می افتند و اغلب این گریه ها به علت کولیک ایجاد می شوند. (کولیک نوعی درد شکم است که معمولاً از سه هفتگی آغاز شده و تا سه ماهگی طول می کشد) . البته کولیک تنها علت گریه کودک نیست ؛ گریه می تواند به علت خیس بودن ، گرسنگی و یا سایر عوامل باشد. همان طور که گفته شد دراین سن گریه کردن تنها راهی است که نوزاد به وسیله آن به شما نشان می دهد که نیازبه کمک دارد.

در دو ماهگی کودک شما قادر است :

1- در حالت خوابیده به شکم ، سر را مختصری بلند کند. اگر او را از شکم بلند کنیم ، سر در امتداد بدن قرار می گیرد؛

2- در حالت خوابیده به پشت اگر او را بلند کرده و بنشانیم سر را به عقب می برد؛

3- اشیای متحرک  را با چشم ، 180 درجه تعقیب می کند ؛

4- در تماسهای اجتماعی لبخند زده و به صداهای اطراف به دقت گوش می کند.

 

                                 

سه ماهگی

کنترل حرکات سر در این سن شروع می شود. به تدریج گردن کودک قویتر شده واو قادرمی گردد که سرش را به اطراف بچرخاند و به اشیاء مختلف نگاه کند. همچنین کودک شروع به شناختن بدن خود می کند . او می تواند انگشتانش را باز وبسته نماید وممکن است حتی برای چند ثانیه بتواند یک اسباب بازی را در دستش نگاه دارد. اولین لبخندهای کودک حرکاتی غیرارادی و رفلکسی هستند، اما بعد از مدتی او یاد خواهد گرفت که درپاسخ به لبخند شما، لبخند بزند. دراین سن قد کودک به طور متوسط  60 سانتی متراست و وزنی حدود 5/5 کیلوگرم دارد ولی قد او می تواند از 58 تا 63 سانتی متر و وزن او از 8/4 تا 5/6 کیلو گرم متغیر باشد.

در سه ماهگی کودک این مهارت ها را کسب می کند:

 در حالت خوابیده به روی شکم ، سر وسینه را بلند می کند. دستها کشیده است، اگر او را از شکم آویزان کنیم سر را بالاتر از سطح بدن نگه می دارد ؛

2-  درحالت خوابیده به پشت به طرف اشیاء دست دراز می کند، اما نمی تواند آنها را بگیرد. اسباب بازی را تکان می دهد؛

3-  اگر کودک را بلند کرده و بنشانیم ، افتادن سر به عقب تا اندازه ای کمتر است و سر،  حرکات پاندولی ( حرکات رفت و برگشتی ) دارد. پشت خمیده است؛

4- تماس های اجتماعی را ادامه می دهد و به موسیقی گوش می دهد .

 

چهار ماهگی                                                                                    

کودک به سرعت رشد می کند و دوست دارد با او صحبت کنید و بازی های ساده انجام دهید . می توانید با صرف کردن وقت بیشتری در کنار او، رفتارهای اجتماعی را به او یاد بدهید. کودک همچنین از دیدن و صحبت کردن با خودش در جلوی آینه لذت خواهد برد. برای این کار بچه را در فاصله 15 تا 20 سانتی متری یک آینه ثابت قراردهید تا بتواند خود را در آن ببیند. در این سن کودک کم کم و با کمک شما شروع به نشستن می کند ، اما بعد از مدتی یاد می گیرد که با کمک پاها واستفاده از دستهایش ، خود را در حالت نشسته نگه دارد .

کودک اکنون علاقه بسیاری دارد که بتواند اشیاء را در دهانش گذاشته و بمکد، بنابراین باید بسیار مراقب باشید و اشیاء ریز را از دسترس او خارج کنید تا وارد حلق و مری او نشوند. حالا که او کنترل بیشتری روی حرکات دستش پیدا کرده ، انگشتان خود را می مکد ، این کار موجب لذت و آرامش او می گردد . مکیدن انگشت شست دراین سن کاملاً طبیعی است و نشان دهنده فشار روانی و یا عدم احساس امنیت نیست . همچنین اکثر کودکان بعد از یک یا دو سالگی این عادت را کنارمی گذارند.

کودک شما در فاصله 6- 4 ماهگی قادر خواهد بود:

1- در وضعیت خوابیده به شکم، سر و سینه را بلند کند. سر را در محور عمودی قرار دهد و پاها را در حالت کشیده نگه  دارد؛

2- در وضعیت خوابیده به پشت ، بیشتر در وضعیت قرینه قرار می گیرد . دست ها را در خط  وسط بدن می گذارد . به طرف اشیاء دست دراز می کند، آنها را گرفته و به دهان می برد؛

3- در وضعیت نشسته سراستوار بوده و به عقب نمی افتد . به سمت جلو خم می شود و از نشستن با کمک شما، لذت می برد؛

4- در حالت ایستاده با پاهایش به زمین فشار می دهد ؛

5- بلند می خندد؛

6- اگر در ضمن بازی تماس را قطع کنیم خشگمین می شود؛

7- با دیدن غذا به هیجان می آید.

پنج ماهگی                                                                                      

در این سن کودک شروع به درک مفاهیم اولیه می کند؛ مثلاً با پرت کردن اسباب بازی از تختخوابش به بیرون ، شروع به یاد گیری علل و اثر کارها کرده و به کشف دنیای اطرافش می پردازد.

در این سن کودک علاوه بر مهارت هایی که در چهار ماهگی به دست آورده قادر است:

1- سرخود را قائم نگهدارد؛

2- به چیزهای کوچک توجه نشان دهد؛

3- تا حدودی بدون کمک بنشیند و به جلو خم شود.

                                                           

                                        

 

شش ماهگی                                                                                  

در شش ماهگی کودک علاقه بیشتری به آنچه که در اطرافش می گذرد نشان می دهد. او سرش را به سمت صداهای آشنا می چرخاند و مدت طولاتری را صرف بررسی چیزهایی که توجهش را جلب کرده است ، می کند. قد او به طور متوسط 67 سانتی متر و وزن او 5/7 کیلوگرم است . قد و وزن  می توانند محدوده ای بین 63 تا 5/69 سانتیمتر و 3/6 تا 3/8 کیلوگرم داشته با شند.

در این سن کودک بسیار متحرک و فعال است و با  کمک شما می تواند به  وضعیت نشسته دربیاید . توانایی کودک در رسیدن و گرفتن اشیاء کم کم دقیق تر می گردد و شما می توانید با قراردادن اشیاء درنقاط مختلف ، این توانایی را تقویت کنید . آویختن اسباب بازی در بالای گهواره  به کودک این اجازه را می دهد که مهارتهای خود را تمرین کند. او در این سن می تواند اسباب بازی را از یک دست به دست دیگر بدهد.

از نظر بینایی کودک در این سن به تمام چیزهایی که در اطرافش رخ می دهد، نگاه می کند. همچنین  هر دوچشم کودک باید همزمان در یک جهت حرکت کنند. بنابراین اگر به نظر می رسد که حرکات چشمها هماهنگ نبوده و یکی از چشم ها به داخل یا خارج حرکت می کند باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

هوش کودک می تواند تحت نفوذ عوامل مختلفی مثل تحریکات محیطی ، سلامتی ، رژیم غذایی و حتی جنبه های اقتصادی – اجتماعی مثل فقر قرار گیرد . حتی آسیب ها و صدمات وارده به کودک می توانند نقش مهمی درهوش او داشته باشند. در این مرحله از نمو کودک، شما می توانید رشد فیزیکی ، اجتماعی و هوشی او را با  تحریکات محیطی و صرف وقت برای بازی کردن، خواندن و صحبت کردن با او افزایش دهید.

کودک در6 ماهگی قادر خواهد بود:

1- بدون کمک بنشیند؛

2- با نشستن سر به عقب نمی افتد؛

3- تغییر صدا بدهد؛

4- اشیاء را با تمام قسمت دستش بگیرد و آن را از یک دست به دست دیگربدهد؛ 

5- چشمهایش را به طور هماهنگ حرکت دهد،

6- از دیدن غریبه ها نگران نشود و گریه نکند.

 

                  

 

 

وزن هنگام تولد

                                                   

                                                   

                                                    وزن هنگام تولد

 

یکی از نخستین سؤالاتی که پس از دانستن جنس نوزاد مطرح می شود، این است که نوزاد چقدر وزن دارد ؟

وزن هنگام تولد مهم است ؛ زیرا معیاری برای میزان سلامت نوزاد است. اما کودکان سالم با هر شکل و اندازه ای متولد می شوند . یک کودک 3  کیلوگرمی می تواند به اندازه یک کودک 4 کیلویی سرزنده و پرسرو صدا باشد . هیچ قانون خاصی در مورد وزن وجود ندارد. با این حال یک کودک کمتر از 5/2 کیلو گرم نیاز به توجه ویژه دارد ؛ زیرا وزن کم وی ممکن است به دلیل کمبود تغذیه مناسب در داخل رحم و یا سایرعوارض بارداری باشد .

عوامل بسیاری وزن نوزاد را تحت تأثیر قرار می دهند، ازجمله سلامتی و وزن مادر درهنگام زایمان ، رژیم غذایی مادر در طی بارداری ، عملکرد جفت ، ژنتیک ( والدین درشت اغلب نوزادان درشت تری دارند) ، جنس و نژاد.

کودک همچنین درطی اولین هفته بعد از تولد ، وزن از دست می دهد ( کاهش وزنی درحدود 5 تا 10 درصد وزن هنگام تولد طبیعی تلقی می شود) . در حدود دو تاسه هفته بعد، کودک مجدداً به وزن هنگام تولد برخواهد گشت .

                                 

                             

من حقیقی

 

                           

 

"ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد" اثر "پائولو کوئلیو".

 

روی جلدکتاب نوشته:

 

دیوانه بمانید، اما مانند عاقلان رفتار کنید. خطر متفاوت بودن را بپذیرید، اما بیاموزید که بدون جلب توجه متفاوت باشید!

 

 پائولو کوئلیو اعتقاد دارد که شما نیز می توانید چنین باشید ؛ دیوانه بمانید اما چون افراد عادی عمل کنید . خطر متفاوت بودن را بپذیرید ، امّا بیاموزید که بدون جلب توجه چنین کنید . باید من حقیقی خود را آشکار کنید . و در پاسخ به اینکه من حقیقی چیست ؟

 کوئلیو می گوید :

« من حقیقی ، همانی است که هستی ، نه آنی که دیگران از تو ساخته اند » .

                                             

                                                  

                                                                                                           

آرام کردن کودک

      

                                

 

                                              آرام کردن کودک

گاهی کودکان بی هیچ علت مشخصی اشک می ریزند. بعد از این که اطمینان یافتید که فرزندتان خسته، مریض و گرسنه نیست روش های زیر را امتحان کنید:

به محض گریستن کودکتان به نزد او بشتابید. طفلی که دچار «هیستری» است، آرامشش به دشواری صورت می گیرد. یکی از شیوه های آرام بخش زیر را به مدت تقریباً 10 دقیقه امتحان کنید.

هر چند که هیچ روش منحصر به فرد یا مطمئنی برای باز داشتن بچه از گریه نیست، اما معلوم شده تداخلات زیر، موفقیت آمیزتر از سایر روش ها بوده اند..

حمل بچه

پژوهش های انجام یافته نشان می دهند کودکانی که پدر یا مادرشان روزی سه ساعت آنها را بغل می کنند و یا آنها را داخل کالسکه به این طرف و آن طرف می برند ، کمتر گریه می کنند. هنگامی که بچه حمل می شود، گرما و تماس جسمی نزدیک سبب می شود کودک آرامش یابد.

حرکات موزون

بسیاری از بچه ها موقعی که حرکت داده شوند، دست از گریه بر می دارند. صندلی ننویی ، تاب ، کالسکه بچه، ماشین سواری و انجام حرکات موزون در کف اتاق، همگی حرکت های مایه آرامش اند. تعدادی از کارشناسان بر این باورند که این قبیل حرکات تکراری و موزون، نیاز کودک را به قابلیت پیش بینی تأمین می کند. اطمینان داشتن از رخداد آتی – مثلاً صندلی بعد از حرکت به عقب، به جلو بر می گردد- به نظر می آید به کودک کمک می کند تا احساس ایمنی و اطمینان خاطر بیشتر می کند.

آوای آرام بخش

نوزادان با شنیدن آواهای موزون و یکنواخت که یادآور صداهایی هستند که در شکم مادرشان شنیده اند، احساس راحتی می کنند:

صدای اقیانوس یا آبشار ، صدای ماشین لباسشویی یا خشک کن، صدای ضربان قلب و یا صدای جاروی برقی؛آنان از شنیدن موسیقی خوش آهنگ و آرام نیز لذت می برند و نوای آرام پدر و مادرشان را که برای آنها لالایی می خوانند، دوست دارند.

مکیدن راحت

کودکان، میل شدیدی به مکیدن دارند که نشان دهنده تمایلشان به غذا خوردن نیست. بیشتر وقت ها گریه آنها با مکیدن انگشتان یا مشتشان یا پستانک قطع می شود. از رهنمودهای تجربه شده زیر برای کاربرد موفقیت آمیز پستانک استفاده کنید: پیش از این که جیغ بچه بلند شود، پستانک را به دهانش بگذارید، ولی نوکش را به مواد شیرین (مانند عسل )آغشته نسازید تا از فساد دندان جلوگیری کنید.

بکوشید تا شش ماهگی ، پستانک را از سر کودک بیندازید- در این هنگام است که نیاز مبرم او به مکیدن برطرف می شود.

به خاطر داشته باشید مکیدن برای کودکان زیر شش ماه، گریستن را کاهش می دهد و به طفل یاری می کند که موقع خواب آرام تر باشد.

ماساژ

لمس کردن، یکی از شکوفاترین احساسات هنگام تولد نوزاد است. ضربه زدن به پوست کودک به آرامش او می انجامد و در بهتر خوابیدنش تأثیر دارد. عادت پسندیده این است که روزی یک بار، آنهم به مدت پانزده دقیقه، بدن بچه را ماساژ دهید و توجه داشته باشید که این عمل باید قبل از خواب و موقع حمام کردن او صورت گیرد فقط کافی است که کمی روغن بچه را در هر دو کف دستتان بریزید و به هم بمالید، سپس به کمک انگشتهایتان، با حرکت موزون، دایره هایی روی تن وی تشکیل دهید. یادتان باشد که به دست ها، پاها، صورت و سرش نیز روغن بمالید. آنگاه، یک دست یا پایش را نگه دارید و با دست آزادتان او را با ملایمت بگیرید و آهسته جلو و عقب ببرید و نوازشش کنید.

حتماً باید تا حدی که مایلید، به اندازه کافی فشار آرام وارد سازید. از نشانه هایی که کودکتان بروز می دهد، پی می برید که آیا دلش می خواهد بدنش را لمس کنید یا نه. چنانچه تمایلی به این عمل نداشته باشد، ناآرامی می کند، کمرش را خم می کند ، به سختی نفس می کشد و رنگ صورتش سرخ تر می شود. هر چند ممکن است از ماساژ محبت آمیز لذت ببرد. جدا از شادمانی که به این ترتیب نصیب کودک می گردد، نوازش کردن پوست وی، پیام هایی را به مغزش می فرستد تا مقدار هورمون ها و مواد شیمیایی مفیدی را افزایش دهد که برای مثال به کودک در جذب غذا، تحمل درد و تنظیم مقادیر کورتیزول( که هورمون فشار روانی است) کمک می کند.

اشیای دوست داشتنی

بسیاری از کودکان دوست دارند چیز نرمی را همچون لباس خواب مادر، پتوی نرم یا اسباب بازی مخملی را در آغوش بگیرند. پیش از رسیدن به هشت ماهگی، هنگام نوازش کردن کودکتان، چیز نرمی را کنار او بگذارید. به این ترتیب او بین آن شیء و تماس مهرآمیز شما ارتباطی قایل می شود.

یاری آرامش بخش

گریه مدام بچه، باعث می شود که شما احساس ناراحتی کنید. لذا کودکتان احتمالاً این احساسات منفی را درمی یابد، شاید تعجب کنید که وقتی همسر، دوست یا مادربزرگ شما، کودک «تسکین ناپذیر» تان را در آغوش گیرند و فریادهایش را به طور معجزه آسایی آرام سازند، احساس آرامش بیشتری به شما دست می دهد ، سرحال تر می شوید و بهتر می توانید در قبال خواست های وی واکنش نشان دهید.

فریاد کشیدن

گاهی لازم است که بچه ها موقع خواب، احساسات درونی ناشی از خستگی یا تنش را با فریادهای بلند خود بروز دهند. خود این عمل برای طفل، تسکین بخش است. بنابراین چنانچه راهکارهای خارجی آرامش بخش، بی اثر بوده و یا خیلی برانگیزنده باشند، در این حالت ممکن است لازم باشد طفل مدت کوتاهی به تنهایی بگرید تا فشار روحی اش را فرو نشاند و آرام گیرد

                

 

چرا کودکان گریه می کنند؟

 

چرا کودکان گریه می کنند؟

اگر کودک نوزاد شما دایم گریه کند و نتوانید او را ساکت کنید ، در این صورت صبر ایوب لازم دارید. بسیاری از نوزادان، چند هفته نخست زندگیشان را با گریه به سر می آورند. به عنوان مثال، بیشترین زمان گریه نوزاد سه هفته ای ، روزانه حدود دو ساعت و بیست دقیقه است که تقریباً 30 درصد زمان بیداری وی است. گریه ای به این حد، سبب آزردگی خاطر پدران و مادران جوانی می گردد که اغلب رویارویی هر روزه از بام تا شامشان با چنین رخدادی، آنان را پریشان خاطر می سازد. طفل، بیشتر در واپسین ساعات بعد از ظهر و صبح زود گریه سر می دهد.

نوزادان 12 هفته ای این آمادگی را دارند که همچون زمانی که یک هفته از تولدشان می گذرد، فقط یک ساعت بگریند و کار را بر والدین آسان تر کنند.

 

                  

 

گریه های گوناگون کودک نشانگر چیست و چگونه می توان او را از گریستن باز داشت؟

کودکان برای بیان نیازهایشان به روش های مختلف می گریند. درک گریه های آنان مهارتی را می طلبد که همه والدین باید کسب کنند تا نیازهای ایشان را به طور مؤثر جوابگو باشند.

گرسنگی

گرسنگی، معمولی ترین سبب گریه شمرده می شود. کودکان با صدای بم و موزون زاری می کنند و گریه هایشان کوتاه و توام با مکث اندک است. آوای چنین گریستنی، کمتر از سایر گریه ها، گوشخراش است و صداها به جای این که ناامید کننده باشند، طاقت فرسا هستند. پیش از این گونه گریه، کودک انگشتش را می مکد و آب از لب و لوچه اش راه می افتد یا دست و پا می زند.

خستگی جسمی

گریه ناشی از خستگی با جیغ و شیون همراه است. این نوع گریستن تدریجاً شدت می گیرد و غالباً پیاپی و تودماغی است.

دلتنگی و بی حوصلگی

کودک با گریه ای توأم با ناله و هق هق و با زبان بی زبانی می گوید که:«من تنها و کلافه ام!» این اشکباری گاه تقریباً همچون نک و نال به نظر می آید و به محض از جا بلند کردن وی ، ناگهان ساکت می شود.

درد و رنج

این گریه غفلتاً با صدای زیر و جیغ مانند آغاز می گردد، اوج می گیرد، تا چهار ثانیه طول می کشد و کودک از نفس می افتد. بعد از گریه، مکثی طولانی به مدت هفت ثانیه پدید می آید تا نفس کودک دوباره به حالت اول برگردد. ممکن است دست و پای او حرکت نکند و سپس با حالت عصبی تکان بخورد. این گونه اشکریزی، یکسره و بی اختیار است.

بیماری

کودکان بیمار ناراحتیشان را با گریه پی در پی ابراز می دارند. صدای این گریه، ضعیف و تو دماغی بوده و معمولاً زیر و بمی اش کمتر از گریه درد آلود است. اگر چنین گریه ای با دگرگونی هایی در چهره و رفتار طفل آمیخته باشد، به سادگی می توان دریافت که از پیدایش بیماری خبر می دهد. امکان دارد صورت بچه برافروخته شده، بی حوصله به نظر برسد، از غذا خوردن خودداری کند ، دچار اسهال شود یا به بغل کسی نیاید.

قولنج ( دل درد)

اشکی که طفل از شدت دل درد می ریزد، علتش کاملاً روشن است زیرا طبق معمول مرتباً هر بعداز ظهر یا عصر از چشمانش اشک سرازیر می شود و به سادگی آرام نمی گیرد.

تندخویی ( تحریک پذیری)

کودکان تندخو گهگاه سراسر روز می گریند و بیشتر اوقات شب نیز با گریه بیدار می شوند. شیوه های آرام بخش در مورد اینها مؤثرتر از اطفالی است که گرفتار قولنج اند.

                                                    

          

                                                                    

ادامه دارد...