چرا کودکان گریه می کنند؟

 

چرا کودکان گریه می کنند؟

اگر کودک نوزاد شما دایم گریه کند و نتوانید او را ساکت کنید ، در این صورت صبر ایوب لازم دارید. بسیاری از نوزادان، چند هفته نخست زندگیشان را با گریه به سر می آورند. به عنوان مثال، بیشترین زمان گریه نوزاد سه هفته ای ، روزانه حدود دو ساعت و بیست دقیقه است که تقریباً 30 درصد زمان بیداری وی است. گریه ای به این حد، سبب آزردگی خاطر پدران و مادران جوانی می گردد که اغلب رویارویی هر روزه از بام تا شامشان با چنین رخدادی، آنان را پریشان خاطر می سازد. طفل، بیشتر در واپسین ساعات بعد از ظهر و صبح زود گریه سر می دهد.

نوزادان 12 هفته ای این آمادگی را دارند که همچون زمانی که یک هفته از تولدشان می گذرد، فقط یک ساعت بگریند و کار را بر والدین آسان تر کنند.

 

                  

 

گریه های گوناگون کودک نشانگر چیست و چگونه می توان او را از گریستن باز داشت؟

کودکان برای بیان نیازهایشان به روش های مختلف می گریند. درک گریه های آنان مهارتی را می طلبد که همه والدین باید کسب کنند تا نیازهای ایشان را به طور مؤثر جوابگو باشند.

گرسنگی

گرسنگی، معمولی ترین سبب گریه شمرده می شود. کودکان با صدای بم و موزون زاری می کنند و گریه هایشان کوتاه و توام با مکث اندک است. آوای چنین گریستنی، کمتر از سایر گریه ها، گوشخراش است و صداها به جای این که ناامید کننده باشند، طاقت فرسا هستند. پیش از این گونه گریه، کودک انگشتش را می مکد و آب از لب و لوچه اش راه می افتد یا دست و پا می زند.

خستگی جسمی

گریه ناشی از خستگی با جیغ و شیون همراه است. این نوع گریستن تدریجاً شدت می گیرد و غالباً پیاپی و تودماغی است.

دلتنگی و بی حوصلگی

کودک با گریه ای توأم با ناله و هق هق و با زبان بی زبانی می گوید که:«من تنها و کلافه ام!» این اشکباری گاه تقریباً همچون نک و نال به نظر می آید و به محض از جا بلند کردن وی ، ناگهان ساکت می شود.

درد و رنج

این گریه غفلتاً با صدای زیر و جیغ مانند آغاز می گردد، اوج می گیرد، تا چهار ثانیه طول می کشد و کودک از نفس می افتد. بعد از گریه، مکثی طولانی به مدت هفت ثانیه پدید می آید تا نفس کودک دوباره به حالت اول برگردد. ممکن است دست و پای او حرکت نکند و سپس با حالت عصبی تکان بخورد. این گونه اشکریزی، یکسره و بی اختیار است.

بیماری

کودکان بیمار ناراحتیشان را با گریه پی در پی ابراز می دارند. صدای این گریه، ضعیف و تو دماغی بوده و معمولاً زیر و بمی اش کمتر از گریه درد آلود است. اگر چنین گریه ای با دگرگونی هایی در چهره و رفتار طفل آمیخته باشد، به سادگی می توان دریافت که از پیدایش بیماری خبر می دهد. امکان دارد صورت بچه برافروخته شده، بی حوصله به نظر برسد، از غذا خوردن خودداری کند ، دچار اسهال شود یا به بغل کسی نیاید.

قولنج ( دل درد)

اشکی که طفل از شدت دل درد می ریزد، علتش کاملاً روشن است زیرا طبق معمول مرتباً هر بعداز ظهر یا عصر از چشمانش اشک سرازیر می شود و به سادگی آرام نمی گیرد.

تندخویی ( تحریک پذیری)

کودکان تندخو گهگاه سراسر روز می گریند و بیشتر اوقات شب نیز با گریه بیدار می شوند. شیوه های آرام بخش در مورد اینها مؤثرتر از اطفالی است که گرفتار قولنج اند.

                                                    

          

                                                                    

ادامه دارد...

نظرات 1 + ارسال نظر
رعنا شنبه 10 آذر 1386 ساعت 21:01

مامان پسر مرداد عزیز وبلاگ خیلی قشنگ و جالبی دارید....موفق باشید...

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد