هشدار درباره مصرف دارو برای کودکان

 

به گزارش روابط عمومی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این اطلاعیه آمده است:

 تجویز آنتی هیستامین ها نظیر دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، برم فنیرامین و سیپروهپتادین، دکونژستان ها نظیر پسودوافدرین و فنیل آفرین، ضد سرفه ها نظیر دکسترومتورفان و خلط آورها نظیر گایافنزین به طور کلی در کودکان با سن کمتر از دو سال توصیه نمی شود.

با توجه به اینکه فرآورده های مورد استفاده برای رفع علائم سرماخوردگی و سرفه ممکن است حاوی بیش از یک ماده موثر باشند، در صورت ضرورت به تجویز برای کودکان حتماً نام مواد موثر و مقدار موجود در فرآورده جهت تنظیم دقیق مقدار مصرف با توجه به سن یا وزن کودک به دقت بررسی شود.

 

بر اساس این گزارش فرآورده های مذکور نباید به منظور کمک به خواب کودک و ایجاد حالت خواب آلودگی در وی مصرف شوند و توصیه می شود برای تنظیم مقدار تجویز شده فرآورده برای کودک، از پیمانه یا قاشق های مخصوص اندازه گیری دارو استفاده شود و از اندازه گیری مقدار مصرف توسط قاشق های خانگی، به دلیل استاندارد نبودن اندازه آنها، خودداری گردد.

این گزارش تاکید می کند در صورت تجویز بیش از یکی از فرآورده های مذکور، ممکن است مواد موثره مشترک موجود در فرآورده های تجویز شده برای کودکان از حد مجاز فراتر رفته و منجر به مسمومیت وی شود.

 

لذا از تجویز غیر ضروری بیش از یک فرآورده حاوی هر یک از اجزای مذکور برای کودکان اجتناب شود و حتماً در محلی دور از دسترس آنان نگهداری گردد.

گفتنی است با توجه به اینکه مواردی از مسمومیت با فرآورده های مورد استفاده در کشور ما در گروه سنی کمتر از دو سال مشاهده شده که منجر به بستری شدن کوکان در بیمارستان شده است، وزارت بهداشت به پزشکان و داروسازان توصیه کرد هنگام تجویز و تحویل فرآورده های حاوی اجزای مذکور که در قرص و شربت سرماخوردگی کودکان(حاوی کلرافنیرامین و پسودوافدرین) شربت دیفن هیدارمین، شربت گایافنزین، شربت دکسترومتورفان پی(حاوی پسودوافدرین)، شربت اکسپکتورانت(حاوی گایافنزین، کلرفنرامین و پسودوافدرین)، شربت و قرص کلرفنیرآمین، قطره بینی فنیل آفرین، شربت و قطره دکسترومتورفان موجود است،

نکات فوق را به والدین متذکر شوند.

چهار دست و پا رفتن

                                                                        

 

اکثر کودکان چیزی در حدود 8 تا 10 ماهگی شروع به چهار دست و پا رفتن می کنند.

 پس از گذشت یک تا دو ماه شروع به راه رفتن می کنند.

 زمانی که کودک برای حرکت کردن مستقل می شود، تازه متوجه می شود که دنیای پر از چیزهای جالب در انتظار اوست تا آنرا کشف کند.

 کودک بسیار کنجکاو است و محیط اطرافش را از طریق کاوش می شناسد. در این زمان با اینکه این پیشرفت او برای شما بسیار هیجان انگیز است ولی او را در معرض خطرات جدید قرار می دهد. نکتۀ مهم این است که شما پدر و مادر عزیز منزلتان را برای اکتشافات کودک چهار دست و پا روی خود امن کنید.

بهترین روش برای تشخیص این خطرها این است که شما دنیا را از دید فرزندتان ببینید. پس همین الان شروع به چهار دست و پا رفتن در اطراف منزل کنید تا ببینید چه چیزهایی در دسترس کودک شما می باشد. با تشخیص این خطرات احتمالی، آنها را طوری تغییر دهید که برای کودک امن باشد.

وقتی که چهار دست و پا در اطراف منزل می گردید به نکات زیر دقت کنید:

زیر مبل ها و میزها را برای گوشه های تیز و یا میخ و منگنه ای که بیرون زده باشد چک کنید. از این به بعد اگر اسباب بازیی زیر مبل یا میز بیفتد، کودک نیز به دنبال آن خواهد رفت.


مراقب سیم وسایل الکتریکی در اطراف منزل باشید. اگر وسیله ای است که زیاد و به طور مرتب استفاده نمی کنید، آنرا از برق بکشید. اگر وسیله ای است که همواره باید به برق باشد سیم آنرا طوری جمع کنید که تنها بین پریز و آن وسیله برسد. یکی از خطرات متوجه کودک این است که سیم برق وسایل الکتریکی را کشیده و آنها را روی خود بیاندارد. ولی بزرگترین خطر سیم وسایل برقی در این است که کودک سیم را در دهان کرده و آنرا بجود. در این صورت دهانش دچار سوختگی شده و درمان این نوع سوختگی نیز بسیار مشکل می باشد و ممکن است جای زخم آن برای همیشه بماند.


اگر میز اطاق نشیمن شما گوشه های تیز دارد، اطراف آنرا با اسفنج یا یک تکه پارچه بپوشانید. راه دیگر این که میز را به گوشه ای از اطاق انتقال دهید که کودک به آن دسترسی نداشته باشد.


مراقب اشیاء کوچک و ریز بر روی زمین باشید. پول خورد، دکمه یا قطعات اسباب بازی خواهر یا برادر او، همه برای کودک چهار دست و پا خطرناک است.

برای پریزهایی که مورد استفاده نیستند، درپوش تهیه کنید.


اگر داخل منزل شما پله وجود دارد و یا منزلتان دو طبقه است حتماً در بالا و پایین پله حفاظهای مخصوص کودک نصب کنید. کودکی که تازه شروع به چهار دست و پا رفتن می کند توانایی حفظ تعادل خود در پله را ندارد.


کابینت هایی که اشیاء شکستنی، تیز و یا دارو و مواد شیمیایی را در آنها نگهداری می کنید را قفل زده تا کودک نتواند به آنها دسترسی پیدا کند.

                                              

نیازهای غذایی کودکان

 

                                                                         

 

نیازهای غذایی کودکان با نیازهای غذایی ما بسیار تفاوت دارد.

رژیم‌های غذایی کم چرب و حاوی گیاهان سلولز‌دار را فراموش کنید. کودکان به غذاهای مغذی نیاز دارند تا به سرعت رشد کنند.

مقدار پروتئین و انرژی که کودک نسبت به اندازة خود نیاز دارد، زیاد است. اما کودک نمی‌تواند مقدار زیادی غذا بخورد، در حالی که بسیار فعال و پر جنب و جوش است.


میل و اشتهای کودکان به غذا می تواند بسیار متفاوت باشد، اما مقدار غذایی که آنها می خورند نیز ممکن است بسیار محدود و اندک باشد. بنابراین، خوردن غذاهای حاوی مواد غذایی متنوع از نظر کالری، بسیار ضروری است. در عین حال، باید با وعده غذای خانواده نیز متناسب باشد.

غذاهایی که حاوی مقدار زیادی از گیاهان سلولز دار هستند، می توانند بسیار شکم‌پرکن باشند، بدون این که مقدار کافی پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی را فراهم کنند.


چربی، منبع اصلی انرژی برای کودکان است.

هم شیر مادر و هم شیر خشک قریب 50 درصد انرژی به صورت چربی دارند. هنگامی که کودک به طرف رژیم غذایی دیگری(به صورت مخلوط) پیش می رود، بخشی از انرژی او با کاهش و جایگزین شدن کربوهیدرات تأمین می شود. اما این که تا پس از دوسالگی نیز انرژی او به وسیلة چربی فراهم شود، بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که مصرف مقدار کربوهیدرات ممکن است برای کودکان بسیار پر حجم باشد.


مقدار مناسب و کافی انرژی برای ادامة رشد ضروری است. چربی یک منبع بسیار مفید انرژی و منبع اصلی ویتامین‌های محلول در چربی همچون A وD وE وK است و اسیدهای چرب ضروری را فراهم می کنند که بدن، خود نمی تواند آن ها را بسازد. بهترین راه به دست آوردن چربی از طریق غذاها و مواد غذایی است مانند شیر پرچرب، پنیر، ماست، گوشت بی‌چربی و مقادیر اندکی از ماهی است.

 

هنگامی که کودکتان بیش از نه ماه دارد، سعی کنید بخشی از کربوهیدرات‌ها را در هر وعده مواد غذایی او بگنجانید.

 برای مثال، کودکان را به مواد غذایی مانند نان، سیب‌زمینی، برنج یا ماکارونی، به منظور تأمین انرژی‌شان تشویق کنید تا انواع میوه‌ها و سبزیجات را بخورند. همانطور که بزرگ‌ترها سعی می کنند تا میزان مصرف نمک غذاها را به حداقل برسانند، شما نیز از وعده غذای کودک، که در خانه تهیه می شود، نمک را حذف کنید. از دادن غذاهای سرخ کرده یا خیلی شیرین نیز به کودک جلوگیری کنید.


روشن است که داشتن یک رژیم غذایی سالم و کاتملاً متعادل برای هر گروه سنی لازم است،

اما مهارت‌های اجتماعی نیز دارای اهمیت بسیاری هستند. کودکان از ما الگو می گیرند. از این رو، غذا خوردن با هم سر یک میز به عنوان یک خانواده، بسیار با اهمیت تلقی می شود. اگر حتی ممکن نیست هر روز با هم غذا بخورید، اما تا جایی که امکان دارد از این روش بهره ببرید؛ چرا که با این کار کودکان نه تنها یاد می گیرند و درک می‌کنند که سر میز چگونه باید رفتار کنند، بلکه پی می برند که غذا خوردن تجربه‌ای اجتماعی و لذت‌بخش است.

                                       

9 ماهگیت مبارک عسلم !

  

 

 

              

 

پسر مردادی من با وزن 5/10 kg  و  قد 75 cm  و دو تا دندون ریز و کوچولو در حالی که هنوز نه  چهار دست و پا میره و نه سینه خیز !!

 

 وارد 10 ماهگی شد .