شانس

              

خیلی وقتها هنگامی که به چیزی معتقد هستیم همان به سرمان می آید.

مثلا معتقدیم که بعد از هر خنده گریه هست . این باعث می شود که ناخود آگاه ما انرژی هایی از خود ساتع کند که در جهان هستی تاثیر گذار باشد .

ناخودآگاه دوست دارد ما را به سمتی ببرد که ما معتقد به آن هستیم بنابر این ما را به سمت گریه کردن می کشاند .

ما در تمام لحظات بدون اینکه خودمان بدانیم به سمت گریه کردن سوق پیدا می کنیم که در نهایت علت آنرا پیدا می کنیم (نا خودآگاه آنرا پیدا می کند ) و گریه می کنیم .

انرژی افکار ما در محیط پخش می شود و روی همه چیز تاثیر می گذارد .

احتمالا حتما برای شما پیش آمده که از محل و یا مکانی متنفر باشید و دوست نداشته باشید که به آنجا بروید این مسئله دقیقا به خاطر وجود انرژی های منفی موجود در آنجا است که روی شما تاثیر گذاشته و شما به صورت ناخودآگاه از آنجا فراری می شوید و هزاران پدیده دیگر که علت همه آنها انرژی است .

در مورد شانس هم همینطور است :
وقتی ما احساس کنیم خوش شانس هستیم بر روی محیط و جهان هستی تاثیر می گذاریم .

فکر ما احساس ما و باور های ما باعث می شود انرژی هایی در دنیا پخش شود که ما را به سمت خوش شانسی هدایت کند .

همین طور هم بدشانسی...

هر انسانی که معتقد است بسیار بد شانس است همیشه بدشانسی می آورد .

بین افرادی که می شناسیم خیلی ها را می بینیم که به بدشانسی خود معتقد هستند و همچنان بد شانسی می آورند .

 بهتر است از این به بعد فکر کنیم خوش شانسیم .

بهر حال اگر هم هیچ تاثیری نداشته باشد این فایده را دارد که روحیه بهتری برای زندگی داریم و در خیلی از موقعیتها از اعتماد به نفس بهتری برخوردار خواهیم بود .

                                   

شور و شوق در غذا خوردن

        

یکی از عوامل مهمی که موجب می‏شود تا کودک غذای خود را با میل و کامل بخورد، شور و شوق مراقب کودک است .

هر چه این شور و شوق زیادتر باشد، کودک میل بیشتری به غذا پیدا می‏کند .

مادری که در رژیم است، پدری که بعضی از غذاها را می‏خورد، و برخی را نمی‏خورد و از غذاها ایراد می‏گیرد، موجب می‏شود تا کودک نگرش مناسبی به غذا پیدا نکند .

خوردن قسمت‏های خاصی از یک ماده غذایی، زیر و رو کردن غذا، جست‏وجو در ظرف غذا، همه و همه رفتارهای ناپسندی است که کودک از پدر، مادر و مراقبین خود می‏آموزد .

این رفتارها در نهایت موجب می‏شود که لذت غذا خوردن در جمع خانواده کم شود و در نهایت کودک نیز با بی‏میلی به غذا خوردن خود ادامه دهد .

مادر، پدر و مراقبین کودک باید با رفتارهای خود نشان بدهند که همه غذاها لذیذ، مهم و ارزشمند هستند .

...

... این نیز بگذرد.

             

بدون شرح

        

تنوع غذایی کودک

        

 تنوع مواد غذایی جدا از این که نیازهای مختلف جسمانی کودک را تامین می‏کند، بی‏اشتهایی او را هم رفع می‏کند .

 هر روز می‏توان مواد صبحانه، ناهار و یا شام را تغییر داد . این که هر روز صبح کودک شیر و نان بخورد، طبیعی است که موجب بی‏اشتهایی او می‏شود . برای مثال می‏توان یک روز کره، روز دیگر پنیر و در روزهای دیگر، تخم‏مرغ، آب‏میوه، عسل و . . . در صبحانه کودک گذاشت .

بعضی از پدرها و مادرها چون خودشان به عنوان مثال هویج و یا کدو دوست ندارند، این مواد را به کودکان نیز نمی‏دهند .

انواع سبزی‏ها برای کودک مفید است و از همه آن‏ها می‏توان در غذاهای مختلف استفاده کرد .

به دلایل مختلف، گروهی از کودکان بعضی از مواد غذایی را دوست ندارند .

 ممکن است کودکی سیب‏زمینی، هویج، یا لوبیا را دوست نداشته باشد .

مراقب کودک باید دقت کند که آیا این دوست نداشتن یک عادت غلط است‏یا واقعا میل به خوردن آن ندارد .

اگر پس از بررسی‏های دقیق متوجه شدید که کودک یک ماده غذایی مثلا سیب‏زمینی را دوست ندارد، بهتر است از دادن آن ماده غذایی برای مدتی صرف نظر کنید و کودک را مجبور به خوردن آن نکنید .

 برای مثال کودکانی که از برنج زیاد استفاده می‏کنند بدنشان کمتر به سیب‏زمینی پخته نیاز پیدا می‏کند . یا کودکانی که زیاد گوشت می‏خورند کمتر از لوبیا استقبال می‏کنند .

 در حقیقت نیاز آن ماده غذایی به شکل دیگری تامین می‏شود .