زندگی معنادار است و هستی بیهدف نیست. ما نه زاییده اتفاقیم و نه به عدم باز میگردیم. وجود انسان، تنها به این جسم بیولوژیکی محدود نمیشود و ویژگی ضمیر آگاهش آن گونه است که نمیتوان او را صرفا حاصل فعل و انفعالات شیمیایی سلولهای عصبی دانست. هر چند که ارگانیزم بیولوژیکی انسان یا جسم، خود از شگفتیهای خلقت است، اما وجود حقیقی انسان چیزی ورای آن است ...
نویسنده این کتاب دکتر بهرام الهی، استاد سابق کرسی جراحی اطفال می باشد.
در این کتاب، طی فصولی چند، سوالاتی که همیشه ذهن را به خود مشغول داشته، پاسخ داده میشود، سوالاتی از جمله :
- هدف از زندگی چیست؟ من کیستم؟
- چه چیز موجد هویت واقعی فرد است؟
- جایگاه انسان میان سایر موجودات؟
- بعد از این دنیا به کجا میرویم؟ آیا مراتبی بالاتر از بهشت وجود دارد؟
- انسان چگونه با سرنوشت خود مواجه شود؟ نیت، اعمال و افکار چه نقشی در سرنوشت او دارد؟
خواندن این کتاب را به علاقمندان توصیه می کنم .
حلیــم حبـــوبات :
عدس 15 گرم (یک قاشق غذاخوری)
ماش 15 گرم (یک قاشق غذاخوری)
نخود 7 گرم (2/1 قاشق غذاخوری)
لوبیا 7 گرم (2/1 قاشق غذاخوری)
برنج 25 گرم (دو قاشق غذاخوری)
یک عدد سیب زمینی متوسط 50 گرم
یک عدد هویج متوسط 20 گرم
کره 10 گرم
حبوبات و برنج را شسته و بمدت یک شبانه روز در آب خیس می کنند سپس آنها را همراه با دو لیوان آب با حرارت ملایم می پزند تا کاملا" پخته شود. بعد سیب زمینی هویج و کره را بامقدارکمی نمک به مخلوط پخته شده اضافه کرده و برای مدت 10 تا 15 دقیقه دیگر می پزند. مخلوط پخته شده را با گوشت کوب و یا هر وسیله دیگر له و یا یکنواخت کرده و سپس آن را از صافی سیمی تمیزی عبور می دهند. مخلوط صاف شده بصورت حلیم است که می توان آن را به همان شکل یا با افزودن مقداری ماست و یا از چاشنی هایی چون آبلیمو نارنج و غیره برای تغذیه کودک استفاده کرد. صد گرم این مخلوط حاوی حدود 65 کالری – 8/1 گرم پروتئین – 6/1 گرم چربی و 11 گرم کربوهیدرات می باشد.
با بالا رفتن سن کودک می توان با افزودن 50-30 گرم گوشت چرخ کرده ارزش کیفی این غذا را افزایش داد.
دوست دارم خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند.
آرام...
هرکسی می خواهد وارد خانه پرمهر و صفامان گردد.
شرط دارد.
شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست.
شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست.
بر درش برگ گلی می کوبم.
روی آن با قلم سبز بهار می نویسم :
ای دوست !
خانه دوستی ما اینجاست ... تا که سهراب نپرسد دیگر ...
خانه دوست کجاست؟