در یک نگاه : چطور از کوچولوی تازه ‌وارد نگهداری کنیم.

یک مادر: امروز درست 17روز است که مادر شده‌ام و انگار باید زندگی کردن را دوباره از اول شروع کنم. کوچک‌ترین و معمولی‌ترین کارهای زندگی برایم تبدیل شده به یک معما یا مسئله‌ای که باید یک‌جورهایی حلش کنم. جز چند تا چیزی که به غریزه یاد گرفته - مثل گریه کردن و مک زدن و دست و پا زدن - هیچ چیز بلد نیست. تازه با همان‌ها هم درست کنار نیامده؛ مثلا مک زدن. دائم باید بهش یادآوری کنی که سینه را چطور به دهان بگیرد که بتواند همه شیر را بمکد (کل هاله قهوه‌ای باید توی دهانش باشد). می‌گویند پسرها هم در این مورد عجولترند و هم برای یادگیری صبر ندارند. او آن‌قدر شکننده و نازک است که حس می‌کنی اگر بهش دست بزنی، می‌شکند.  همه اینها دست به  دست هم می‌دهند که این کوچولوی تازه‌وارد، همه زندگی آدم را زیر و رو کند. همه چیز را باید تعطیل کنی و بکوشی از زبان عجیب و غریب این فسقلی و انواع گریه‌هایش، رمزگشایی کنی. کنار هم داشتن همه این دستورالعمل‌های ریز و درشت - که من و رامین برای جمع کردنشان کلی زحمت کشیده‌ایم - شاید به درد پدران و مادران آینده بخورد. امیدوارم وسط این هاگیر واگیر، فرصت کنم باز هم برایش بنویسم؛ توی همان ستون همیشگی! از خودش می‌ترسیدم عکس بگیرم؛ اینها عکس‌دوستم - مریم- و پسرش است که کمی بزرگ‌تر از پسر من است. چطور حمامش کنم؟ یکی از کارهای سخت اوایل دوران مادری، همین حمام کردن است. قبل از شروع این فرایند مهم، باید مطمئن شد که همه چیز در دسترس است؛ از صابون و لیف گرفته تا حوله و... . یک تشت رختشویی معمولی - که روی یک چهارپایه کوتاه گذاشته شده - بهترین جا برای حمام کردن نوزاد است. اول باید دمای آب را با دست امتحان کرد، بعد بچه را باید طوری نگه داشت که سرش روی مچ دست تکیه کند و انگشتان همان دست، زیر بغل او را محکم بچسبد. با دست آزاد می‌توان لیف را روی بدن نوزاد کشید. روزهای اول، معمولا آدم می‌ترسد که نوزاد از دستش لیز بخورد، مخصوصا وقتی صابونی هم شده باشد؛ به همین خاطر شاید بد نباشد اوایل، بچه را روی زانو یا سطح یک میز کوتاه بگذاریم. برای خشک کردن بچه باید حوله نرمی به کار برد و آن را روی بدن بچه مالید. فقط کافی است خیلی ملایم حوله را روی بدن نوزاد فشار دهیم تا رطوبت پوست را به خود جذب کند. چطور آروغش را بگیرم؟ از وظایف پدر و مادر محترم - به خصوص در ماه‌های اول تولد - که بچه طفلکی، «هر» را از «بر» تشخیص نمی‌دهد- این است که بعد از شیر خوردن، آروغ او را بگیرند. حکمتش هم این است که بچه بلد نیست سینه را کامل در دهانش بگیرد و همراه شیر، مقداری هوا هم می‌بلعد. این است که این هوای اضافه باید بعد از هر وعده شیر، از معده خارج شود. برای این کار، روش‌های زیادی وجود دارد که دو تای آنها را برای ثبت در تاریخ می‌آوریم؛ رایج‌ترین این روش‌ها- که همه بلدند - این است که بچه را بغل می‌کنیم، طوری که صورت بچه روی شانه‌مان باشد و دستمان را آرام پشت بچه می‌زنیم. روش دیگر این است که نوزاد را روی زانوی خود بنشانید؛ با یک دست از جلو او را نگه دارید و با دست دیگر آرام به پشت او ضربه بزنید.  اگر تا 5دقیقه اتفاقی نیفتاد، معلوم می‌شود نیازی به دفع آروغ نداشته و همه این برنامه‌ها سرکاری بوده است. چطور شیشه شیرش را آماده کنم؟ البته اصل بر مصرف شیر مادر گرامی است (چه چیزی بهتر از آن؟) اما برای رفاه حال آنهایی که به هر دلیلی مجبور شده‌اند به این کار تن دردهند و به بچه‌هایشان با شیشه و بطری شیر بدهند، توصیه می‌کنیم به این نکته‌های «مادرانه» توجه کنند؛ بعد از اینکه بچه شیرش را خورد، تنبلی نکنید و همان موقع شیشه شیر را بشویید. اول سر پستانک، سرپیچ لاستیکی و بطری را از هم جدا کنید. بعد همه آنها را با آب گرم بشویید. با برس‌های شیشه‌شور و آب‌گرم، ذرات باقیمانده در جدار شیشه را پاک کنید. می‌توانید با خلال‌دندان ذرات گیرکرده در سوراخ پستانک را دربیاورید. در مرحله بعد، یک ظرف استیل را تا نصفه آب کنید و روی گاز بگذارید تا جوش بیاید. بعد همه اجزای شیشه و پستانک را در آن بگذارید تا 5دقیقه  بجوشد. دیدید چقدر سخت بود؟ همان شیر خودتان را بدهید، راحت‌تر است. چطور پوشکش را ببندم؟ بچه برای کوچک‌ترین احتیاجات‌اش به ما بزرگترها احتیاج دارد؛ گلاب به رویتان، برای اجابت مزاج هم. در چند ماهه اول زندگی، اوضاع دستگاه گوارش بچه طوری است که بلافاصله بعد از هر بار شیر خوردن، احتیاج به این عمل حیاتی دارد (به خصوص اگر شیر مادرش را بخورد). بنابراین پوشک بچه باید روزی چند بار عوض شود و این امر مهم هم به عهده پدر و مادر است. پدرها در این میان، نقش خیلی مهمی دارند چون به این ترتیب، با زیروبم مراقبت از فرزند - از همان ابتدا - آشنا می‌شوند! (باور کنید از خودم در نیاوردم، این را توی کتاب‌ها نوشته‌اند؛ حتی گفته‌اند این کار باعث تقویت روابط پدرها، به خصوص با پسرهایشان می‌شود). یک زیرانداز با یک لایه پلاستیک، چیزی است که برای هر بار تعویض پوشک یا کهنه بچه، باید از آن استفاده کرد. بچه را به پشت، روی آن می‌خوابانیم و در حالی که به چشم‌هایش نگاه می‌کنیم، شلوارش را درمی‌آوریم و گره لاستیکی یا چسب پوشک را هم باز می‌کنیم. حالا باید مچ‌های پای بچه را با یک دست بگیریم و نشیمنگاه‌اش را به آرامی از روی زمین بلند کنیم.با دست دیگر، کهنه و لاستیکی کثیف را از زیر بدنش بیرون می‌آوریم و کودک را با دستمال مرطوب تمیز می‌کنیم یا با آب می‌شوییم. حالا باید چند لحظه به بچه بیچاره که لای پوشک ساندویچ شده، کمی فرصت دست و پا زدن آزادانه بدهیم. لاستیکی و پوشک تمیز را پهن کرده و همان مراحل را برعکس، تکرار می‌کنیم. وقتی گریه می‌کند، چه کار کنم؟ اما گریه کردن؛ تنها وسیله ارتباطی نوزاد با اطرافش؛ آن هم در دوره‌ای که دارد از آن دنیای تنهایی داخل رحم، خودش را با دنیای پرحادثه ما عادت می‌دهد.  تا 3ماه اول، دلیل این گریه‌ها همین است ولی اصولا می‌توانیم چند دلیل برای گریه نوزاد پیدا کنیم؛  اول، گرسنگی. از همان اول باید شروع کرد به تشخیص عادت‌ها و علایق نوزاد. این‌طوری خیلی زود می‌شود فهمید که هر چند وقت به چند وقت باید به او شیر داد. قانون مهم؛ اگر بچه به مدت 15دقیقه یا بیشتر گریه کند و از آخرین نوبت شیر‌خوردنش، بیشتر از 2ساعت گذشته باشد، باید به او شیر داد(ضرر که ندارد). دوم، دل‌درد.  در اینجا باید به همان قضیه آروغ گرفتن بچه فکر کرد.  سوم، خیس شدن کهنه و پوشک.  چهارم، خستگی. بله درست شنیدید؛ خستگی. خب، بچه هم آدم است، خسته می‌شود؛ از مهمانی، محیط شلوغ و حتی بازی و سر و صدا. در این حالت، آن‌قدر خسته است که شاید خوابش هم نبرد. شاید بهتر باشد بگذاریم کمی گریه کند یا در محیط آرام و خلوتی استراحت کند تا بعد برای خواب آماده شود. چطور لباسش را بپوشانم؟ ابتدا لباس را در دست خودتان جمع کنید و قسمت پشتی آن را در پشت سر کودک قرار دهید. بعد کمی یقه لباس را بکشید و با یک حرکت آرام و نرم، قسمت جلوی آن را از روی صورت کودک عبور دهید تا زیر چانه کودک قرار بگیرد. در این هنگام باید طوری با انگشتان یقه را بکشید و گشاد کنید که در تماس با صورت کودک قرار نگیرد چون کشیده شدن لباس روی صورتش باعث ناراحتی او خواهد شد. بعد از این کار، آرام سر کودک را بلند کنید و قسمت پشتی لباس را هم پایین بکشید تا کاملا دور تا دور گردن قرار گیرد. سرانجام باید انگشتان خود را از نوک آستین وارد آن کنید و دست نوزاد را به‌آرامی در دست خود بگیرید و از آستین خارج کنید. اگر دکمه‌ای هم هست،‌ مسلما آن را خواهید بست.در صورتی که می‌خواهید لباس سر‌همی تن کودک کنید، باید به خاطر داشته باشید که پس از اینکه سرهمی را به صورت باز روی زمین گذاشتید و کودک را روی آن قرار دادید، حتما اول پاهای کودک را بپوشانید و بعد دست‌هایش را. اگر این کار برعکس انجام شود، باعث کشیده شدن لباس‌ و ناراحتی کودک خواهد شد. هنگامی که می‌خواهید لباس‌های کودک را از تنش درآورید، در صورت یقه‌دار بودن لباس، ابتدا یکی ‌یکی دست‌ها را از آستین خارج کرده و سپس یقه را در دست گرفته و از جلوی صورت کودک به آرامی رد کنید. پس از آن، قسمت پشتی لباس را از زیر سر کودک خارج کنید. چطور بخوابد؟ اکثر بچه‌ها از همان ابتدا، با دمرو (به روی شکم) خوابیدن راحت‌ترند؛ به خصوص آنهایی که دائم دل‌درد می‌گیرند. به نظر می‌رسد این وضعیت - یعنی فشار بر شکم - درد ناشی از گاز و نفخ را کم می‌کند اما به گفته دانشمندان، به پشت خوابانیدن بچه2 اشکال دارد؛ یکی اینکه اگر بچه استفراغ کند - که در این دوران شایع هم هست - ممکن است مواد استفراغ‌شده، وارد گلویش شده و باعث خفگی شود. اشکال دیگر این است که بچه معمولا سرش را به یک طرف برمی‌گرداند که این باعث می‌شود در سال‌های اول زندگی، کله بچه شکل نامتقارن به خودش بگیرد که البته در سال‌های بعد برطرف می‌شود. اما بهترین روش به پهلو خواباندن است که هم خطر خفگی ندارد و هم با چپ و راست کردن جهت سر، می‌شود جلوی تغییر شکل سر بچه را گرفت.

جوراب‌های تنگ به پاهای بچه‌ها آسیب می‌رساند

اگرچه جوراب محافظ پای کودکان است اما متخصصان متوجه شده‌اند باندهای الاستیک می‌تواند به پای بچه‌ها فشار بیاورد. حتماً برای شما هم پیش آمده که متوجه قرمزی و فرورفتگی مچ پای کودکتان در اثر کش جورابش بشوید. لابد با خود فکر کرده‌اید که پوشیدن این جوراب تنگ برای یکی دو ساعت که به مهمانی یا بیرون از منزل می‌روید، اشکالی ندارد. احتمالا بعد از مدتی هم رنگ قرمز ایجاد شده خود به خود از بین رفته و شما را در تصور خود مطمئن‌تر کرده، اما مجله پوست انگلستان جدیداً مقاله‌ای به چاپ رسانده که خط بطلان بر این تصور قدیمی می‌کشد. در این مقاله که کار محققان دانشگاه واشنگتن است، تیم تحقیقاتی اثر خطوط جوراب در پای تعداد زیادی از نوزادان را بررسی کرده‌اند. بررسی‌های آنها نشان می‌دهد ممکن است قرمزی پا پس از مدتی از بین برود، اما همیشه هم اوضاع به همین سادگی ختم به خیر نمی‌شود. مطالعات نشان می‌دهد ممکن است این فرورفتگی‌ها باقی بماند. اگرچه به طور معمول این اثر چندان جلب توجه نمی‌کند و به‌نظر یک زخم جدی و وحشتناک نمی‌آید؛ اما واقعا آن‌قدرها هم بی‌اهمیت نیست. این تیم پس از بررسی بیش از یک  دو جین از این ضایعات که در اروپا و آمریکا گزارش شده بود، مشاهده کرد که جوراب عامل اکثر آنها بوده است. یکی از این بیماران دختر بچه 11 ماهه‌ای بود که در یک هفته پس از تولد با پوشیدن یک جفت  جوراب تنگ دچار این زخمها شده‌ بود. یکی از اعضای این تیم معتقد است: این ضایعات خیلی وخیم نیست و نباید مایه نگرانی مادران شود، تنها کافی است که در پوشاندن جوراب به کودکشان توجه داشته باشند که تنگ نبوده و کش آن محکم نباشد. البته از آنجایی که این وضعیت به تازگی شناخته شده و نظر پژوهشگران تازه به آن جلب شده، محققان هنوز در مورد دائمی یا موقتی بودن این حالت در پوست پای بچه‌ها مطمئن نیستند. پژوهش‌ها در این باره ادامه دارد تا سیر پیشرفت و عوارض احتمالی این نوع ضایعات پوستی را در پای بچه‌ها بهتر و دقیق‌تر نشان دهد. به این ترتیب پزشکان خواهند توانست این ضایعات را از وضعیت‌های مشابه و گمراه کننده‌ای که ناشی از نقص عضو است، افتراق دهند و در صورت بروز مشکلات جدی‌تر، به موقع اقدامات درمانی را انجام دهند. اما نتایج تحقیقات تا همین‌جا می‌تواند یک هشدار محسوب شود. چرا که درمان ضایعات پوستی ممکن است به همین راحتی‌ها نباشد، اما پیشگیری از آن مطمئنا راحت‌ترین راه برای والدین است. به همین علت به والدین توصیه می‌شود هنگام جوراب پوشاندن به کودک‌شان به‌خصوص در دوران نوزادی و شیرخواری، مطمئن شوند که بین پوست کودک و کش جوراب، فاصله کافی هست!علاوه بر این متخصصان معتقدند جورابهای نخی بهتر از پلاستیکی است و اثر کمتری به جا می‌گذارند. با این حال احتمال دارد که در صورت افراط پدر و مادرها در استفاده از این نوع جوراب‌های آزاردهنده، پای کودکان دچار مشکلات وخیم‌تری مانند ضایعات قارچی و باکتریایی و التهابی شود.

برنامه غذایی کودک در6 و7 ماهگی

               

   در این مطلب برنامه غذایی کودک در6 و7 ماهگی به همراه طرز تهیه غذای کودک ذکر شده است .

                                                        ماه ششم

    فرنی   

زمان: از 6 ماهگی به بعد

مقدار تغذیه روزانه: از یک قاشق مرباخوری شروع می شود.

 مواد لازم:

آرد برنج       یک قاشق مرباخوری سرصاف

شکر           نصف قاشق مرباخوری سرصاف

شیر            5 قاشق مرباخوری( که بهتر است شیر مادر باشد)

آب              ( کمی) برای پختن آرد برنج

طرز تهیه:

آب و شکر و آرد برنج را با هم مخلوط می کنیم و بر روی حرارت می گذاریم. بعد از اینکه آرد برنج پخته شد، 5 قاشق شیر را اضافه کرده و می گذاریم بجوشد تا قوام بیاید. قوام آن باید کمی از شیرمادر بیشتر باشد. روز به روز بر حسب تحمل کودک، قوام آن بیشتر می شود تا به غلظت فرنی واقعی نزدیک شود.

در روش دیگر می توان بعد از اینکه آب و شکر و آرد برنج روی حرارت قوام آمد شیرمادر را اضافه کرد تا کمی رقیق تر شود.

در طول ماه ششم پس از شیرخوردن، بر حسب تمایل کودک 3 تا 4 بار در روز به او فرنی بدهید.

                                                        ماه هفتم

حریره بادام

زمان: از 7 ماهگی به بعد

مقدار مصرف روزانه: از یک قاشق مرباخوری و یک بار در روز شروع می شود.

 مواد لازم برای تهیه حریره بادام:

شیر پاستوریزه       نصف لیوان

شکر                    ربع قاشق چایخوری

آرد برنج                یک قاشق مرباخوری سرصاف

مغز بادام بدون پوست    5 عدد

طرز تهیه:

بادام ها را رنده کرده و در یک پارچه ململ می ریزیم و داخل شیر فشار می دهیم تا شیره خود را پس دهد. آرد برنج را در آن حل کرده و شکر را نیز به آن اضافه می کنیم و روی حرارت ملایم می گذاریم تا قوام بیاید.

توجه:

 از زمان شروع غذای کمکی، باید آب جوشیده خنک شده را به اندازه کافی به شیرخوار داد.

حریره بادام نیز مانند فرنی از یک قاشق مرباخوری، یک بار در روز شروع می شود تا روز ششم و هفتم به 12 قاشق مرباخوری در روز می رسد. فراموش نشود که در این هفته به تدریج مقدار و دفعات تغذیه با حریره بادام افزایش می یابد و تغذیه با فرنی کم می شود. بنابراین در یک وعده یا در تمام دفعات می توان حریره بادام را جایگزین فرنی کرد.

                                                دو هفته آخر ماه هفتم

ضمن ادامه تغذیه با شیرمادر قبل از هر وعده غذای کمکی، در این دو هفته، شیرخوار با غذای

 جدیدی آشنا شده و سوپ به برنامه غذایی او اضافه می شود.

به این ترتیب که روز اول، صبح و عصر و شب هر بار از 3 قاشق مرباخوری فرنی یا حریره بادام استفاده می کند و ظهر علاوه بر فرنی یا حریره بادام، یک قاشق مرباخوری سوپ هم می خورد.

به این ترتیب هر روز 1 قاشق مرباخوری به سوپ ظهر و شب اضافه، ولی از فرنی یا حریره بادام کم می شود تا بر حسب اشتهای کودک مقدار سوپ به 3 تا 6 قاشق مرباخوری در هر وعده برسد.

برای سهولت کار و رعایت تنوع در غذای شیرخوار، می توان یک روز در میان از فرنی و حریره بادام استفاده کرد.

سوپ

مواد لازم برای تهیه سوپ:

گوشت بدون چربی      یک تکه گوشت خورشی ( معمولا" به اندازه یک تخم مرغ متوسط) به   ترتیب اولویت و ارجحیت گوشت گوسفند، مرغ و گوساله 

برنج             یک قاشق مربا خوری

هویج            یک سوم هویج متوسط

طرز تهیه:

بعد از این که گوشت کمی پخته شد، برنج و هویج به آن اضافه می شود. پس از پختن کامل باید همه مواد سوپ را مخلوط و نرم کرد تا به غلظت فرنی برسد.

توجه:

1- هر سه روز یک بار یک نوع سبزی به مقدار کم به سوپ اضافه می شود، مانند جعفری، گشنیز و یا لوبیا سبز، کدوی سبز، کرفس و... .

2- به سوپ، نمک، شکر یا چاشنی نباید اضافه کرد.

3- بهتر است کدو، کرفس و لوبیا سبز را اول پخته بعد به سوپ اضافه کرد.

4- سبزی ها باید در آخرین لحظات پخت سوپ اضافه شوند. در ظرف را نیز ببندید تا ویتامین های آن از بین نرود.

5- اسفناج تا 1 سالگی مجاز نبوده و نباید به سوپ شیرخوار اضافه شود.

             

نکته های بهداشتی

          

آروغ زدن نوزاد

برای اجتناب از نفخ نوزاد، باید در هر بار تغذیه او را وا دارید که آروغ بزند این توصیه‌ها را برای آروغ‌زدن نوزاد به کار برید: راست بنشینید، نوزاد را به سینه خود بچسبانید، به طوری که چانه او در مقابل شانه خودتان قرار گیرد. یا: نوزاد را روی ران یا زانوی خود بنشانید، و چانه‌اش را به آرامی در دست‌تان بگیرید و همیشه از سر نوزاد حمایت کنید. به آرامی به پشت نوزاد بزنید، اما نه خیلی محکم. اگر به نظر می‌رسد نوزاد در حین شیرخوردن دچار نفخ شده است، هر چند وقت یک بار شیردادن را متوقف کنید، و به طور کامل آروغ او را بگیرید، سپس هنگامی شیرخوردن تمام شد، بگذارید دوباره آروغ بزند.  HealthDay News,30 Nov., 2007

گرفتن ناخن                          ناخن های نوزاد ممکن است نرم به نظر برسد, اما هنوز ممکن است پوست یا چشم را بخراشد. این نکات را در کوتاه کردن ناخن نوزاد در نظر داشته باشید: از دوران نوزادی کوتاه‌کردن ناخن را شروع کنید. همیشه از ناخن‌گیرهای مخصوص نوزادان استفاده کنید- هرگز از ناخن‌گیرهای بزرگسالان استفاده نکنید. ناخن‌ها را دست کم هفته‌ای یک بار کوتاه کنید. لبه‌های کنگره‌دار ناخن نوزاد را با سوهان صاف کنید. HealthDay  News, 29 Nov., 2007

                                                   

هنگامی که کودکتان تب دارد

هنگامی که کودکتان تب دارد، یعنی بدنش در حال جنگیدن با عفونت است با این حال برای اینکه حال کودکتان بهترشود، می‌توانید کارهایی را انجام دهید. این نکات را در هنگام تبدار بودن کودکتان رعایت کنید: هرگز به کودکتان آسپیرین ندهید. آسپیرین در موارد نادری در کودکان باعث ایجاد عارضه‌ای مرگبار می‌‌شود. به جای آن به او استامینوفن بدهید تا دردش تسکین پیدا کند و تبش پایین بیاید. اطمینان حاصل کنید که او مقدار زیادی مایعات می‌نوشد تا آب بدنش تامین شود و خنک باقی بماند. هنگامی کودکتان بدحال است،بگذارید کودکتان استراحت کند و در آرامش باشد. حرارت اتاق را بین 21 درجه تا 23.5 درجه نگاه دارید. لباس سبک، راحت و گشاد پنبه‌ای به او بپوشانید. کودکتان را هنگامی که احساس سرما می کند، با پتو بپوشانید، اما اگر کودک گرمش شد، رواندازش را بردارید. HealthDay News, 12 Dec., 2007

                                                       

زمان بازی برای نوزادان             زمان بازی و تحریک حسی برای کودکان، حتی نوزادان، بسیار مهم است. نوزادان از هنگام تولد خواهند آموخت که احساس لمس شما، صدای سخن‌گفتن شما و منظره چهره شما را با نیاز به غذا و  آرامش همراه کنند. این نکات را درباره فعالیت‌های نوزاد‌تان در زمان بازی در نظر داشته باشید: از اسباب‌بازی‌های با رنگ‌های درخشان و تحریک‌کننده که برای نوزادان طراحی شده‌اند، مانند جغجغه، آینه‌های نشکن، اسباب‌بازی‌های موزیکال و اسباب‌بازی‌های که رنگ یا بافت جالب توجه دارند، استفاده کنید. موسیقی پخش کنید و به همراه نوزاد برقصید. در مقابل نوزاد شکلک  و صدا از خودتان در آورید، مثلا زبان‌تان را بیرون بیاورید، لبخند بزنید، بخندید یا حرف بزنید. کودک را تشویق کنید که بر نگهداشتن و حرکت‌دادن اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش متمرکز شود. HealthDay News, 8 Oct., 2007                                                عادت مکیدن شست در کودکان             نوزادان و کودکان کم سن و سال بازتاب عصبی طبیعی مکیدن را با مکیدن پستانک یا انگشتان دست ارضا می‌کند. با این حال مکیدن شست ممکن است ردیف‌شدن درست دندان‌های دائمی را هنگامی در حال رشد هستند، به هم بزند. با اینکه اغلب کودکان این عادت را به طور خود به خودی در بین دو تا چهار سالگی کنار می‌گذارند، دیگران ممکن است به کمک نیاز داشته باشند. رعایت این توصیه‌ها ممکن است کمک کند تا کودک مکیدن شست را کنار بگذارد: هنگامی که کودک شستش را می‌مکد، او را سرزنش نکنید، اما هنگامی که این کار را نمی‌کند او را تحسین کنید. اگر کودکتان هنگامی که مضطرب، آشفته یا ترسیده است، شستش را می‌مکد، سعی کنید ریشه اضطراب او را رفع کنید. اگر کودک آنقدر بزرگ هست که حرف‌های شما را بفهمد، بگذارید خودش تصمیم بگیرد که چگونه این عادت را کنار بگذارد. کودکتان را وادارید تا با  پزشک یا دندانپزشک درباره آسیبی که ادامه‌دادن این عادت ممکن است به او وارد کند حرف بزند. اتگشت شست را  باندپیچی کنید یا  آن را با یک محلول تلخ‌مزه آغشته کنید. HealthDay News, 5 Sep., 2007

خود را فراموش کن

مادامی که این اطفال در کنارت هستند، تا میتوانی دوستشان بدار.

 

 خود را فراموش کن و به ایشان خدمت نما.

 

شفقت فراوان خود را از آنها دریغ مدار.

 

مادام که این موهبت با توست، قدرش را بدان و نگذار هیچ یک از رفتار کودکانه آنها بدون قدردانی بماند.

 

این شادمانی که اکنون در دسترس تو است، مدت زیادی نخواهد ماند.

 

 این دستان کوچکی که در دست تو آشیانه دارند، در حالیکه در آفتاب قدم میزنی همیشه با تو نخواهد بود.

 

همین گونه این پاهای کوچکی که در کنارت میروند و یا صداهای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سوال از تو میکنند تا ابد نیستند.

 

 این صورتهای قابل اعتماد که بطرف تو توجه میکنند، یا بازوان کوچکی که بر گردن تو حلقه میشوند و لبان نرمی که بر روی گونه های تو فشار می آورند، دائمی نیستند.

 

همینطور بدنهای کوچکی که در کنار تو زانو میزنند و مناجات زمزمه میکنند، همیشگی نخواهند بود.

 

پس دوستشان بدار و محبت آنها را جلب کن و تمام گنجینه قلب خودت را برایشان ارزانی دار.

 

روزهایشان را از شادی پر کن و در خوشی و شادمانی معصومانه ایشان شریک باش.