بدرفتاری با کودکان میتواند باعث تغییرات اپیژنتیکی در آنها شود. تنبیه و سوء رفتار با کودک میتواند بر قابلیت پاسخگویی او به شرایط استرسزا تأثیر منفی گذاشته و او را مستعد ابتلا به بیماری روانی سازد.
بدرفتاری و تنبیه کودکان اغلب به رنجی منجر خواهد شد که تمامی زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده و آنها را در معرض افسردگی و اضطراب دائم قرار خواهد داد.
مجله علمی "ماکس پلانک ریسرچ" در نخستین شماره خود در سال ۲۰۱۳ میلادی نوشته است، که بدرفتاری با کودکان میتواند با ایجاد تغییرات اپیژنتیکی آنها را به بیماران روانی واقعی تبدیل سازد.
هر چه شدت تنبیه و سوء رفتار با کودک بیشتر باشد، ریسک اختلالات بلندمدت سیستم مقابله با استرس نیز بیشتر میشود. در حقیقت بدرفتاری با کودک بر ژن FKBP5 تأثیر میگذارد. FKBP5 ژنی است که روی حلقه فیدبک هورمونی در مغز قرار دارد و پاسخ به استرس را کنترل می کند.
دانشمندان مرکز رواندرمانی مؤسسه ماکس پلانک در مونیخ دریافتهاند که تجارب ناراحتکننده و ضربات روحی میتواند باعث تغییرات اپیژنتیکی در FKBP5 شود. در این شرایط یک "گروه متیل" از این ژن جدا میشود.
همین تغییر باعث افزایش فاحش فعالیت ژن شده و میتواند سیستم هورمونی پاسخ به شرایط استرسزا را برای همیشه دچار اختلال ساخته و فرد را به بیماری روانی مبتلا سازد.
تغییرات اپیژنتیکی در مولکول "دی ان ای" بر اثر بدرفتاری در دوران کودکی ایجاد میشود و سوء رفتار در بزرگسالان چنین تغییراتی را ایجاد نمیکند.
این یافته میتواند در تشخیص و درمان قربانیان تنبیه و ضربات روحی و کسانی که احتمال ابتلای آنان به بیماری روانی زیاد است مؤثر واقع شود.