مادر بودن و پدر بودن با نوعی مفهوم وظیفه همراهه.
بعضی از ما نشستن در کنار فرزندان و وقت گذرانی با اونها یا حتی نگاه کردن به حرکاتشان یا گوش دادن به اونها و...
جزو وظایفمان به حساب نمی آریم.
در حالی که لذت بردن از فرزند یعنی همین !
چه اشکالی داره ...اتاق کمی نامنظم و جارو نخورده باشه ...
چه اشکالی داره غذای ساده تری بخوریم ...
اما ... در عوض فرصت داشته باشیم با فرزندمان باشیم .
سالها تندتراز آنچه تصور می کنیم می گذرد .
مبادا روزی بیاد که حسرت دوران کودکی فرزندمان را بخوریم .
و...
پشیمان از اینکه :
چرا از بودن با آنها لذت کافی را نبرده ایم .
کاملا و صددر صد باهاتون موافقم...وچقدر همین توجهات ما معنی تربیت رو کاملتر میکنن ..تربیت بدون این نگاهها و بودنها نامفهومه
Ba harfetoon kamelan movafegham. Albate az kesani ke kamelan Slave bache hastan ham khosham nemiad..Baes mishe bache khalaghyat v etemad be nafsesho az dast bede.Ravabete ejtemaie sakhti dashte bashe v hichvaght mostaghel nashe v ba moshkelat kenar nayad.
Goftam shayad deleton bekhad dar moghayese ba akse zir inja ro bebinid : http://edu.tebyan.net/textbooks/