چگونه می‌توان پدر و مادری نمونه بود؟
وقتی تصمیم می‌گیرید که صاحب فرزند شوید، در واقع مسوولیت سنگین و بلندمدت تربیت او را پذیرفته‌اید. تربیت به معنی تعلیم دادن و پروراندن است. وقتی فرزندان خود را تربیت می‌کنید، به آنها می‌آموزید چگونه رفتار کنند. یعنی شما با قانون‌گذاری و اعمال انضباط به آنها کمک می‌کنید تا تکلیف خود را بدانند. این مساله احساس امنیت و آرامش‌خاطر آنان را افزایش می‌دهد و از آنجایی که کودکان دوست دارند احساس کنند والدین‌شان از آنان راضی هستند با ارایه توجه و محبت مناسب از سوی خانواده گام مهمی در ارتقای بهداشت روان کودک و اطرافیان برداشته می‌شود.
کودک بدون مشکل وجود ندارد ولی مشکلات کودکان قابل درمان است. نکته مهم نحوه برقراری اصول تربیتی است. چنانچه اصول تربیت اشتباه باشد یا با خشونت و بی‌تفاوتی ارایه شود، کودک آن را نمی‌پذیرد. یک خانواده خوب باید بتواند تربیت و انضباط را به نحوه شایسته‌ای برقرار کند. در تربیت فرزندان مانند هر کار دیگر با مشکلاتی روبه‌رو خواهیم شد. اگر والدین از روش‌های صحیح تربیتی آگاه باشند، با تمرین و به مرور زمان تجربه و مهارت آنان افزایش خواهد یافت و در تربیت فرزندشان موفقتر خواهند بود.
قطعا موارد زیادی وجود دارد که دوست دارید به فرزندان خود بیاموزید ولی هیچ رفتاری با یکبار آموختن به دست نمی‌آید و آنان نیز همیشه برای فرا گرفتن آمادگی ندارند. آموزش نیاز به وقت، حوصله و موقعیت‌شناسی دارد. اگر والدین در این کار پشتکار نداشته باشند، خسته و بی‌حوصله شوند یا از کوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد. در این صورت فرزندان به خواسته‌های آنها بی‌توجه خواهند شد و خود را موظف به انجام آنها نخواهند دانست. تربیت مسوولیتی یک روزه نیست، آرامش، پایداری و مقاومت می‌خواهد و تا زمانی که یک اصل تربیتی حاصل شود، فرزند شما بارها اشتباه خواهد کرد. بنابراین در کوتاه‌مدت نمی‌توان انتظار پیشرفت زیادی داشت.
مشکلات کودکان معمولا یک‌شبه حل نمی‌شود و تغییرات در کودکان و بالغان تدریجی، آرام و مرحله به مرحله صورت می‌گیرد. برخی والدین وقتی در تغییر عادات و رفتارهای فرزندشان به مشکل برمی‌خورند، به سرعت آشفته و ناامید می‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند. حال آنکه باید به پیشرفت‌های کوچک و تدریجی فرزندشان توجه کنند زیرا کلید پیشرفت‌های بزرگ، تشویق پیشرفت‌های کوچک است.
فرزند شما ممکن است مشکلات متعددی داشته باشد ولی اگر شما بخواهید همه موارد را باهم اصلاح کنید، هرگز موفق نخواهید شد. برای موفقیت باید تنها یک مشکل را در نظر بگیرید و پس از حل آن به نوبت به مشکل دیگری بپردازید. هدف‌تان را با کلمات ساده‌ای که برای کودک قابل فهم باشد برایش توضیح دهید و به او بگویید در این مورد خاص دقیقا چه انتظاری از او دارید، مثلا: می‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دست‌هایت را صابون بزنی! سپس به پیشرفت‌های هرچند کوچک کودک در راه اصلاح رفتارش دقت کنید، مثلا: قبلا اصلا صابون نمی‌زده و حالا یک‌مرتبه صابون زده است، هرچند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واکنش‌های مثبت و تحسین‌آمیز به او بفهمانید که رفتارش مناسب و مورد پسند است.
اهداف خود را متناسب با سن، شخصیت، توانایی، رشد عقلی و شرایط محیطی فرزندتان تعیین کنید. همه کودکان در یک سن خاص وارد مرحله مشابهی نمی‌شوند و میزان آموزش‌پذیری آنها نیز به یک میزان نیست. با توجه به اینکه همه افراد یک‌جور نیستند و موقعیت‌ها نیز متفاوت است یک راه‌حل قطعی و مستقل برای هر مشکلی وجود ندارند. راه‌حلی که امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممکن است فردا تاثیرش را از دست بدهد یا روشی که برای یکی از کودکانتان جواب می‌دهد، شاید برای دیگری بی‌فایده باشد. اگر حوصله کنید، می‌توانید حتی روش‌های ابتکاری و موثرتری خلق کنید که بنا به شرایط خاص شما طراحی شده باشد.
و در نهایت آنکه موفقیت والدین در تغییر رفتارهای کودک نیازمند هماهنگی بین پدر و مادر است. پیش از هر اقدامی، رفتارهایی را که می‌خواهید اصلاح کنید، دقیقا مشخص کنید و برای رفع آن برنامه‌ای هماهنگ طراحی کنید. شما و همسرتان باید پیش از دست زدن به هر کاری در مورد کودکتان اتفاق‌نظر داشته باشید. وقتی تصمیم خود را گرفتید و روی برنامه اجرایی توافق کردید، هر دو هماهنگ و یکسان عمل کنید.
به نقل از روزنامه شرق
سونوگرافی ان تی چیست؟
با این تست متوجه شوید تصور دیگران از شخصیت شما چیست!
شاید برای خیلی از ما مهم باشد که دیگران با توجه به رفتار و گفتارمان چه تفکری درباره ما دارند، در واقع این مسئله برای ما مهم است که بدانیم با کارهایمان چه شخصیتی از خودمان در مقابل دیگران به نمایش گذاشته ایم و آن ها چطور شخصیتی برای ما متصورند. آیا ما را آدمی مغرور و خودمحور می پندارند یا رئوف و مهربان؟ آیا در نظر آن ها ما انسانی سخت کوش، معقول و هوشیار هستیم یا فردی بی مسئولیت، عصبی و شکاک!
برای پی بردن به پاسخ این سوال ها لازم نیست از تک تک اطرافیان مان بپرسیم که چه تصوری از شخصیت ما دارند، حتی اگر این کار را هم بکنیم ممکن است به پاسخ دقیقی دست پیدا نکنیم چرا که ممکن است آن ها در ارائه پاسخ صداقت لازم را نداشته باشند.
اما راه دیگری هم وجود دارد و آن این که برای دستیابی به پاسخ این سوالات می توانیم به خودمان رجوع کنیم.
برای این منظور آزمونی را تحت عنوان « آزمون شخصیت شناسی » منتشر کرده ایم.
آزمون شخصیت شناسی
.1 چه موقع از روز بهترین و آرام ترین احساس را دارید؟
الف. صبح
ب. عصر و غروب
ج. شب
2. معمولاً چگونه راه مى روید؟
الف. نسبتاً سریع، با قدم هاى بلند
ب. نسبتاً سریع، با قدمهاى کوتاه ولى تند و پشت سر هم
ج. آهسته تر، با سرى صاف روبرو
د. آهسته و سربه زیر
ه. خیلى آهسته
3. وقتى با دیگران صحبت مى کنید
الف. مى ایستید و دست به سینه حرف مى زنید
ب.دستها را در هم قلاب مى کنید
ج. یک یا هر دو دست را در پهلو مى گذارید
د. دست به شخصى که با او صحبت مى کنید، مى زنید
ه. با گوش خود بازى مى کنید، به چانه تان دست مى زنید یا موهایتان را صاف مىکنید
4. وقتى آرام هستید، چگونه مى نشینید؟
الف. زانوها خم و پاها تقریباً کنار هم
ب. چهارزانو
ج. پاى صاف و دراز به بیرون
د. یک پا زیر دیگرى خم
.5 وقتى چیزى واقعاً براى شما جالب است، چگونه واکنش نشان مى دهید؟
الف. خنده اى بلند که نشان دهد چقدر موضوع جالب بوده
ب. خنده، اما نه بلند
ج. با پوزخند کوچک
د. لبخند بزرگ
ه. لبخند کوچک
.6 وقتى وارد یک میهمانى یا جمع مى شوید
الف. با صداى بلند سلام و حرکتى که همه متوجه شما شوند، وارد مى شوید
ب. با صداى آرامتر سلام مى کنید و سریع به دنبال شخصى که مى شناسید، مى گردید
ج. در حد امکان آرام وارد مى شوید، سعى مى کنید به نظر سایرین نیایید
.7 سخت مشغول کارى هستید، بر آن تمرکز دارید، اما ناگهان دلیلى یا شخصى آن را قطع مى کند
الف. از وقفه ایجاد شده راضى هستید و از آن استقبال مى کنید
ب. بسختى ناراحت مى شوید
ج. حالتى بینابین این ۲حالت ایجاد مى شود
8. کدامیک از مجموعه رنگ هاى زیر را بیشتر دوست دارید؟
الف. قرمز یا نارنجى
ب. سیاه
ج. زرد یا آبى کمرنگ
د. سبز
ه. آبى تیره یا ارغوانى
و. سفید
ز. قهوه اى، خاکسترى، بنفش
.9 وقتى در رختخواب هستید (در شب) در آخرین لحظات پیش از خواب، در چه حالتى دراز مى کشید؟
الف. به پشت
ب. روى شکم (دمر(
ج. به پهلو و کمى خم و دایره اى
د. سر بر روى یک دست
ه. سر زیر پتو یا ملافه...
10. آیا شما غالباً خواب مى بینید که:
الف. از جایى مى افتید.
ب. مشغول جنگ و دعوا هستید.
ج. به دنبال کسى یا چیزى هستید.
د. پرواز مى کنید یا در آب غوطه ورید.
ه. اصلاً خواب نمى بینید.
و. معمولاً خواب هاى خوش مى بینید.
امتیازات
سؤال اول : الف(۲امتیاز)، ب (۴امتیاز)، ج (۶امتیاز(
سؤال دوم : الف (۶امتیاز)، ب (۴امتیاز)، ج (۷امتیاز)، د (۲امتیاز)، ه (۱امتیاز(
سؤال سوم : الف (۴امتیاز)، ب (۲امتیاز)، ج (۵امتیاز)، د (۷امتیاز)، ه (۶امتیاز(
سؤال چهارم: الف (۴امتیاز)، ب (۶امتیاز)، ج (۲امتیاز)، د (۱امتیاز(
سؤال پنجم: الف (۶امتیاز)، ب (۴امتیاز)، ج (۳امتیاز)، د (۵امتیاز)، ه (۲ا متیاز(
سؤال ششم: الف (۶امتیاز)، ب (۴امتیاز)، ج (۲امتیاز)
سؤال هفتم: الف (۶امتیاز)، ب (۲امتیاز)، ج (۴امتیاز(
سؤال هشتم: الف (۶امتیاز)، ب (۷امتیاز)، ج (۵امتیاز)، د (۴امتیاز)، ه (۳امتیاز) و (۲امتیاز)، ز (۱امتیاز(
سؤال نهم: الف (۷امتیاز)، ب (۶امتیاز)، ج (۴امتیاز)، د (۲امتیاز)، ه (۱امتیاز(
سؤال دهم: الف (۴امتیاز)، ب (۲امتیاز)، ج (۳امتیاز)، د (۵امتیاز)، ه (۶امتیاز)، و (۱امتیاز(
خب، امتیازهایتان را جمع زدید. عدد به دست آمده را با جدول مقابل مقایسه کنید و شخصیت خودتان را بشناسید.
نتیجه گیرى
اگر امتیاز شما بالاى ۶۰است:
دیگران در ارتباط و رفتار با شما شدیداً مراقب و هوشیار هستند آنها شما را مغرور، خودمحور و بى نهایت سلطه جو مى دانند، گرچه شما را تحسین مى کنند و به ظاهر مى گویند«کاش من جاى تو بودم!!» اما معمولاً به شما اعتماد ندارند و نسبت به ایجاد رابطه اى عمیق و دوستانه بى میل و فرارى هستند.
اگر از ۵۱تا ۶۰امتیاز دارید:
بدانید دوستان شما را تحریک پذیر مى دانند، بدون فکر عمل مى کنیدو سریع از موضوعات ناخوشایند برآشفته مى شوید ، علاقه مند به رهبرى جمع و تصمیم گیریهاى سریع دارید (هرچند اغلب درست از کار درنمى آیند!) دیگران شما را جسور و اهل مخاطره مى دانند. کسى که همه چیز را تجربه و امتحان مى کند، از ماجراجویى لذت مى برد و در مجموع به دلیل ایجاد شرایط و بستر هیجانات توسط شما، از همراهى تان لذت مى برند.
اگر از ۴۱تا ۵۰امتیاز به دست آوردید:
به خود امیدوار باشید ، دیگران شما را بانشاط، سرزنده، سرگرم کننده و جالب و جذاب مى بینند. شما دائماً مرکز توجه جمع هستید و از تعادل رفتارى خوبى بهره مند هستید. فردى مهربان، ملاحظه کار و فهمیده به نظر مى رسید. قادر هستید به موقع باعث شادى و خوشى دوستانتان شوید و اسباب هلهله و خنده آنها را فراهم کنید و در همان شرایط و در صورت لزوم بهترین کمک بر اعضاى گروه هستید.
اگر ۳۱تا ۴۰امتیاز نصیب شما شد:
بدانید در نظر سایرین معقول، هوشیار، دقیق ، ملاحظه کار و اهل عمل هستید. همه مى دانند شما باهوش و با استعداد هستید اما مهمتر از همه فروتن و متواضع هستید. به سرعت و سادگى با دیگران باب دوستى را باز نمى کنید. اما اگر با کسى دوست شوید صادق، باوفا و وظیفه شناس هستید. اما انتظار بازگشت این صداقت و صمیمیت از طرف دوستانتان را دارید گرچه سخت دوست مى شوید اما سخت تر دوستى ها را رها مى کنید.
از ۲۱تا ۳۰امتیاز:
در نظر سایرین فردى زحمت کش هستید اما متأسفانه گاهى اوقات ایرادگیر هستید. شما بسیار بسیار محتاط و بى نهایت ملاحظه کار به نظر مى رسید. زحمتکشى که در کمال آرامش و با صرف زمان زیاد در جمع بار دیگران را بردوش مى کشد و بدون فکر و براساس تحریک لحظه اى و آنى هرگز نظر نمى دهد. دیگران مى دانند شما همیشه تمام جوانب کارها را مى سنجید و سپس تصمیم مى گیرید.
و اگر کمتر از ۲۱امتیاز داشتید:
دیگران شما را خجالتى، عصبى و آدمى شکاک و دودل مى دانند شخصى که همیشه سایرین به عوض او فکر مى کنند، برایش تصمیم مى گیرند و از او مراقبت مى کنند. کسى که اصلاً تمایل به درگیرشدن در کارهاى گروهى و ارتباط با افراد دیگر را ندارد!
مدلی برای آموزش مدیریت مالی به فرزندان
$$$$$$$$ اختیار پول در دست کودک $$$$$$$$
تمام تلاش والدین فراهم نمودن شرایط مناسب مالی برای کودکان در زندگی آینده آنها می باشد. شاید یکی از مهمترین دغدغه های امروز پدران و مادران، تامین آینده پولی و مالی کودکانشان باشد.
$$$$$$$$ اختیار پول در دست کودک $$$$$$$$
تمام تلاش والدین فراهم نمودن شرایط مناسب مالی برای کودکان در زندگی آینده آنها می باشد. شاید یکی از مهمترین دغدغه های امروز پدران و مادران، تامین آینده پولی و مالی کودکانشان باشد.
آرزوی تمامی والدین است که بچه های آنها از زندگی لذت ببرند و یک احساس رضایت و شادابی در بزرگسالی آنها حداقل به لحاظ مالی وجود داشته باشد، این شرایط مالی چیزی است که برای اکثر والدین به خاطر یکسری دلایل مختلف در زندگیشان از گذشته تا کنون وجود نداشته است، پس حداقل می خواهند که کودکان آنها دچار این مشکل نشوند. در این نوشتار سعی می کنیم روشی را برای تامین آینده پولی و مالی کودکتان آموزش دهیم.
با توجه به اینکه وضعیت مالی مناسب یک خانواده می تواند بر تمامی جوانب زندگی اعضای خانواده اعم از تغذیه، بهداشت، آموزش و حتی روابط بین اعضای خانواده تاثیر مستقیمی داشته باشد، توجه به آن امری ضروری است. به طور کلی کودکانی که در یک خانواده مرفه زندگی می کنند، به مراتب از شانس بیشتری برای اینکه آینده ای موفقتر، حداقل در زمینه مالی زندگی خود داشته باشند، برخوردار هستند.
ما در جامعه به لحاظ شاخص های اقتصادی و مالی با دو گروه از پدران و مادران مواجه هستیم، گروه اول والدینی هستند که از سطح زندگی خوبی برخوردار بوده و در تامین مالی خانواده موفق عمل کرده اند، و گروه دوم آنهایی که دچار مشکلات متعدد پولی و اقتصادی هستند و کودکان آنها در شرایطی مناسبی قرار ندارند، اما نکته قابل توجه این است که، هر دو گروه در یک چیز با هم اشتراک دارند، و آن نگرانی از وضعیت پولی کودکان در آینده می باشد، آنها باید مدیریت صحیح پول و انجام مسوولیت های مالی را به کودکان خود آموزش دهند و بچه های خود را برای وارد شدن به فضای اقتصادی موجود جامعه آماده نمایند.
ما سعی می کنیم در اینجا یک روش ساده و موثر را برای انتقال آن به کودکانتان ارائه نمائیم، تا شما بتوانید اصول اولیه و پایه ای مدیریت مالی را به سادگی برای کودکان خود تشریح نمائید. شما این مدل آموزشی را می توانید برای کودکان گروه سنی ۴ تا ۱۳ ساله اجرا کنید.
قبل از توضیح مدل مورد نظر، باید یادآوری کنیم که آموزش مهارت های پولی به کودکان، به همان سادگی آموزش غذاخوردن، راه رفتن و صحبت کردن به آنها می باشد و فقط با تمرین و تلاش مداوم قابل یادگیری است.
نام مدل GISS از اول حروف چهار مهارت اصلی و پایه ای در آموزش مدیریت پولی گرفته شده است، این چهار مهارت عبارتند از :
Give: بخشش و هدیه
Invest: سرمایه گذاری
Save: پس انداز
Spend: خرج کردن
چارچوب و شکل مدیریت پول در این روش، بسیار ساده و کاملا قابل اجرا و البته بسیار موثر و کارآمد می باشد. هر چند که این روش برای آموزش مباحث مالی به کودکان طراحی شده است، اما افراد بزرگسال نیز می توانند از آن استفاده نمایند. هر کدام از چهار مهارت فوق، در شناخت کودکان در مورد کاربرد ها و استفاده های که می توان از پول داشت، نقش اساسی و تعیین کننده ای، بازی می کنند. نحوه کارکرد این مدل به این صورت است که کودکان باید پول خود را به نسبت های مشخصی برای هر یک از موارد فوق اختصاص دهند، لذا ابتدا هر یک از این موارد را با توجه به سهمی که در مدل فوق دارند، بررسی می کنیم.
● نیکوکاری و هدیه
بخشیدن و هدیه دادن یکی از قدیمی مفاهیم ارزشی در حوزه مباحث اخلاق مالی می باشد. از همان گذشته نیز بزرگان و اندیشمندان زیادی بر این مساله تاکید کرده و حتی درصد آن را مشخص نموده اند، آنها معتقد هستند که افراد باید ۱۰ درصد از ثروت و دارایی های خود را به صورت هدیه و بخشش و برای انجام کارهای نیکوکاری اختصاص دهند.
ما باید این عمل ارزشمند را از همان دوران کودکی در ذهن و اندیشه کودکان نهادینه کنیم، و آنها عادت کنند که بخشی از درآمد و ثروت خود را به دیگران با کمال رضایت و خشنودی هدیه نمایند.
آنها باید یاد بگیرند که اگر همه مردم به این رفتار ارزشمند اقدام نمایند، منافع آن برای کل جامعه بسیار بیشتر خواهد بود. مطمئن باشید کودکان با انجام این رفتار یک احساس کرامت و بزرگی خواهند داشت، که مطلوبیت اقتصادی بیشتری را نسبت به خرج کردن کل پول برای خود، نصیب آنها خواهد کرد.
اما مهمترین نکته در این زمینه، اختیار و انتخاب خود کودک می باشد، یعنی او باید با احساس رضایت تمام این کار را انجام دهد، در اینصورت خواهد بود که به نتایج ارزشمندی دست پیدا می کند. در اینجا لازم به یادآوری است که این بخش از پول کودک نه تنها در امور نیکوکاری می تواند خرج شود، بلکه سایر هدیا مانند هدیه روز مادر، پدر و جشن تولد اعضای خانواده و دوستان و سایر موارد مشابه نیز از همین محل باید خریداری شود. پس کودک باید ۱۰ درصد از پول خود را برای این منظور کنار بگذارد.
● سرمایه گذاری
سرمایه گذاری برای کودکان بخصوص در سنین پایین تر یک مفهوم کلی و شاید سنگین باشد، اما آموزش در این مورد نیز باید بتدریج از همان دوران کودکی صورت گیرد. برای شروع می توانید اینطور به کودک سرمایه گذاری را معرفی کنید، که او باید به فکر آینده مالی زندگی خود باشد، لذا از همین حالا باید اقداماتی را انجام دهد. نکته کلیدی این است که کودک عادت کند، بخشی از پول خود را باید صرف اموری کند که در بلند مدت و در آینده به او پول بیشتر و سود خواهد داد.
اگر او بتواند این مفهوم را به خوبی درک کند، قدمی بزرگ در اسقلال پولی خود در بزرگسالی و البته در دوران بازنشستگی و پیری برداشته است. خیلی از مردم بعد از اینکه مبلغی پول پس انداز می کنند، اقدام به خرید موارد مصرفی همچون ماشین، دوچرخه، موتورسیکلت و سایر موارد مشابه می کنند، در صورتی که این کار سرمایه گذاری نیست (البته در یک اقتصاد سالم و منطقی) سرمایه گذاری یعنی اینکه شما با بخشی از پول خود کارهایی را انجام دهید که در آینده بتوانید از درآمد و سود آن زندگی خود را بگذرانید. در واقع مفهوم سرمایه گذاری برای کودک باید همان پول سازی با پولشان تعریف شود، آنها باید یادبگیرند که با پولی که به راحتی در حال خرج کردن آن هستند و به زودی تمام خواهد شد، می توانند پول بیشتری ایجاد نمایند. شما به عنوان والدین باید زمینه های سرمایه گذاری های کوچک را برای کودکان خود فراهم کنید و آنها نیز باید از همین حالا عادت کنند که ۱۵ درصد از پول خود را جهت انجام امور سرمایه گذاری کنار بگذارند.
● پس انداز
تمامی کودکان باید دارای اهداف پولی و مالی در زندگی حال و آینده خود باشند، شاید بتوان گفت اشتیاق و انگیزه رسیدن به هدف، مهمترین عامل در موفقیت والدین در آموزش مباحث مالی به کودکان است. زیرا برای رسیدن به هدفی خاص، کودک حاضر می شود که در یک چارچوب و برنامه ریزی مشخص و حتی محدود کننده ای زندگی کند. برای مثال کودکی که خواهان خرید یک اسباب بازی و یا دوچرخه می باشد، باید بداند که برای رسیدن به این هدف خود، بخشی از پولش را در مدت زمان مشخصی پس انداز نماید.
اگر فقط یکبار کودک احساس پرشور و قدرتمند خرید یکی از خواسته های خود را با پول خودش و از محل پس اندازش بچشد، مطمئن باشید اولین قدم را در راه موفقیت مالی برداشته است. این کار باعث می شود که آنها پس از تعیین اهدافی بزرگتر، تمامی تلاش خود را برای رسیدن به آن انجام دهند. ایجاد اعتماد به نفس و قدرت تصمیم گیری تنها بخشی از نتایج رفتار پس انداز کردن در کودکان می باشد.
اگر این احساسات در کودک شما از همان ابتدا نهادینه گردد، دیگر نگران زندگی آینده مالی کودکتان نباشید، او پله های موفقیت را یکی پس از دیگری طی خواهد نمود.
اما در تمامی این مراحل، نقش شما به عنوان فراهم کننده شرایط، بسیار حساس و تعیین کننده می باشد. اینکه کودک شما به اولین خواسته پولی خود، به صورت مستقل دست پیدا کند، تنها با راهنمایی و همیاری شما اتفاق خواهد افتاد. در اینصورت آنها زمانی که بزرگتر شوند و بخصوص در دوران جوانی تصمیماتی خواهند گرفت که واقعا شما را متحیر و شگفت زده خواهند نمود.
در کنار آموزش مهارت پس انداز به کودکان باید حس خود کنترلی را نیز در آنها تقویت کنید، خود کنترلی یعنی اینکه کودک در تمامی تصمیمات پولی و مالی خود با در نظر گرفتن کلیه شرایط، خودش تصمیم نهایی را بگیرد و دائما کار ها و نتایج آن را کنترل نماید. این عامل باعث یادآوری همیشه گی و دائمی آموزش مهارت های پولی برای کودک خواهد شد.
پس انداز نیز به مانند سرمایه گذاری حس خشنودی و استقلال مالی را در کودکان تقویت خواهد کرد و در انجام مسوولیت های مالی برای آنها بسیار موثر خواهد بود و حس ناتوانی پولی که امروزه کودکان و بزرگسالان به آن دچار شده اند را از بین خواهد برد. لذا باید ۲۵ درصد از پول در دسترس کودکان برای پس انداز کردن، اختصاص داده شود.
● خرج کردن
این مهارت پولی در کوتاه مدت به کودکان نتیجه سریع اعمال و فعالیت های مالیشان را نشان خواهد داد. کودکان باید بیاموزند که فقط می توانند یکبار با پول خود خرید کنند، پس باید در خرید کردن بسیار وسواس از خود نشان دهند و ارزش چیزهایی را که می خواهند خریداری کنند با دقت بررسی نموده و هزینه – فرصت هر یک از انتخاب های خود را ارزیابی نمایند. دوران کودکی زمان بسیار مناسبی برای انجام اشتباهات پولی و مالی در اندازه کوچک می باشد، زیرا با انجام هر اشتباه آنها درس هایی را می آموزند که در آینده برایشان مفید خواهد بود.
این قانون که بخش زیادی از پول افراد به انجام هزینه های روزانه اختصاص داده می شود، فقط مربوط به کودکان نمی باشد، بلکه والدین نیز بخش زیادی از درآمد خود را صرف مخارج روزانه خود می کنند، اما باید به کودکان آموزش دهیم که درصد مشخصی از پول خود را برای این بخش از مباحث اقتصادی در نظر بگیرند، در این مدل توصیه می شود که ۵۰ درصد از پول کسب شده توسط کودکان، می تواند در هزینه های روزانه خرج شود. این محدودیت پولی در آموزش مهارت خرید های معقول و منطقی نقش تعیین کننده ای خواهد داشت، کودک باید بداند که در زمینه پولی با محدودیتی های روبرو می باشد و هر آنچیزی را که می خواهد، حداقل در کوتاه مدت نمی تواند داشته باشد.
کارشناسان معتقدند که بیش از ۷۰ درصد بزرگسالان نیز از خرید های روزانه خود به طور کامل راضی نیستند و از خرید بعضی از اقلام و هزینه کردن در مورد چیزهای زیادی پشیمان و ناراحت می شوند، پس بهتر است این بیماری اقتصادی که همان ولخرجی می باشد، در کودکی معالجه شود. برای داشتن خرید های معقول و اقتصادی سعی کنید تفاوت بین خواسته و نیاز را به کودکان خود آموزش دهید و آنها را مجاب نمائید که در هنگام خرید، کلیه انتخاب های خود را با این دو فاکتور مورد ارزیابی و سنجش قرار دهند، در این صورت میزان رضایتمندی از خرید در کودک افزایش خواهد یافت.
از آنجا که ۵۰ درصد از منابع مالی کودک شما در این مهارت قرار گرفته است، به همان اندازه مدیریت خرج کردن صحیح یا مهارت خرید های منطقی و معقول نقش زیادی در موفقیت مالی کودکان خواهد داشت. یکی از مهمترین تاثیرات آموزشی مدل GISS این است که به کودکان این فرصت را می دهد تا در مورد آینده پولی و مالی خود به صورت پیوسته و منظم فکر کنند و از همین حالا تصمیمات ارزشمندی را بگیرند.
شاید مهمترین دلیل موفقیت این مدل اقتصادی هم اجرای آن توسط خود کودک می باشد، او سریعا از نتایج کارها و فعالیت های اقتصادی خود مطلع شده و می تواند برای بهتر نمودن شرایط، برنامه ریزی کند. یکی دیگر از مشخصه های این مدل، تکرار مداوم تمامی مهارت های فوق می باشد، تنها با تمرین و داشتن هیجان یادگیری می توان در بلند مدت امیدوار بود که این مدل بر روی کودکان و رفتار مالی آنها تاثیر بگذارد.
با گذشت زمان کودکان خود به شناخت و تجربه لازم و کافی جهت انجام درست و صحیح این مدل خواهند رسید. در ادامه مهمترین دلایل موفقیت مدلGISS و تقسیم پول به چهار قسمت هدیه، پس انداز، سرمایه گذاری و خرج کردن را بیان خواهیم کرد:
همانطور که گفته شد، تکرار و ارتباط پیوسته این ۴ مهارت با یکدیگر، باعث ایجاد عادت های پولی دائمی در کودکان می شود.
در کنار هدف اصلی مدل، کودک با شمارش پول و ترتیب ارزش پول ها، آشنا خواهد شد.
این مدل قدرت تفکر و تصمیم گیری کودکان را افزایش خواهد داد.
در این مدل گفت وگوهای عمیق و تاثیرگذاری بین کودک با والدین به صورت روزانه رد و بدل می شود.
مهارت هدف گذاری و تلاش برای رسیدن مرحله به مرحله به آن، یکی دیگر از نتایج این مدل می باشد.
و شاید مهمترین نتیجه این مدل، ایجاد احساس مسوولیت مالی در کودکان و قبول کردن مسوولیت پولی در زندگی توسط خود آنها است.
راز بهانه گیری های کودکان چیست؟
چرا کودکان بهانه گیری می کنند؟بهانه گیری های کودکان که اصولا با جیغ و گریه همراه است را می توان به توفان های تابستانی تشبیه کرد – ناگهانی و ناخوشایند. یک دقیقه شما و فرزندتان در رستوران نشسته اید و خوشحال در حال غذا خوردن هستید اما یک دقیقه بعد، ناگهان کودک ناله می کند و با تمام وجود جیغ می کشد که مثلا نی نوشابه اش خم شده است. اصولا کودکان یک تا سه سال بسیار بهانه گیر هستند.
شاید تصور کنید در حال پرورش کودکی زورگو هستید. اما امیدوار باشید که این اقتضای سن کودکان است و آنها در نتیجه ناامیدی های خود بهانه گیری می کنند. انسان های بزرگ نیز در نتیجه ناکامی های خود لجوج و بهانه گیر می شوند چه برسد به کودک دو یا سه ساله که هنوز خیلی چیزها را نمی داند.
برخی از کارشناسان این بهانه گیری های خسته کننده را به مشکلات مهارت های زبانی کودکان نسبت می دهند. کودکان در این سن معنی بیشتر کلمه هایی که می شنوند را درک می کنند اما نمی توانند آنها را درست و کامل بیان کنند. در نتیجه، وقتی کودک نمی تواند منظور خود را توضیح دهد ناامید می شود و جیغ کشیدن و بهانه گیری را آغاز می کند.
چگونه می توان بهانه گیری را کنترل کرد
• کنترل خود را از دست ندهیدبهانه گیری کودکان واقعا آزار دهنده است. علاوه بر جیغ زدن و غرغر کردن شاید کودک لگدپراکنی کند یا پاهایش را به زمین بکوبد، اشیا را به اطراف پرت کند، دیگران را کتک بزند یا حتی نفس خود را حبس کند تا کبود شود. تحمل و کنترل این رفتارها واقعا طاقت فرسا است اما والدین باید مطمئن باشند که حبس نفس تا مرحله کبودی نیز نوعی بهانه گیری و کج خلقی کودکانه است.
هنگامی که کودک در حال جیغ و داد کردن است به حرف ها و دلیل های شما گوش نمی دهد و با حالتی منفی به فریادها و تهدیدهای شما پاسخ می دهد. هرچه بیشتر سر او داد بزنید که آرام تر شود، او با صدای بلندتری جیغ می زند. در این مواقع شاید بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. به طور کلی، بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش روش خوبی است. کودکان خودشان هم از خشمی که دامن آنها را گرفته است می ترسند و بودن شما در کنار آنها موجب آرامششان می شود.
اگر تحمل بهانه گیری های او را ندارید چند دقیقه کوتاه بیرون بروید و وقتی کودک دست از گریه و جیغ برداشت دوباره به اتاق بازگردید. اگر شما آرامش خود را حفظ کنید او نیز سریع تر آرام می شود.
وعده یا رشوه دادن به کودک در این شرایط نتایج خوبی در پی ندارد. بنابراین فکر این چیزها را از سر بیرون کنید. تا حد امکان به بهانه گیری های بی مورد او عتنا نکنید تا خودش خسته و ساکت شود.
• حواستان باشد که شما بزرگ تر هستیدمهم نیست بهانه گیری های کودک شما چقدر طول می کشد، خواسته های غیرمنطقی او را پاسخ ندهید و به هیچ وجه با او بحث نکنید. به نگاه ها و تفکرات اطرافیان نیز خیلی بها ندهید. همه آنها روزی چنین تجربیاتی داشته اند. اگر در نتیجه بهانه گیری های کودک به او چیزهایی که می خواهید را بدهید در واقع به او می آموزید داد و فریاد کردن بهترین روش برای به دست آوردن خواسته هاست. این طرزفکر برای کودک شما در بزرگسالی ایجاد مشکل خواهد کرد. سعی کنید کودک به هیچ عنوان متوجه نشود که شما خودتان هم روی رفتارهایتان هنگام عصبانیت کنترل ندارید.
اگر بهانه گیری و کج خلقی کودک به مرحله ای رسید که شروع به کتک زدن دیگران، پرتاب وسایل یا جیغ های بی وقفه کرد، او را به مکانی امن همچون اتاق خواب خودش ببرید و به او بگویید چرا او را اینجا آورده اید (زیرا سارا را کتک زده ای) و کنار او بمانید تا آرام شود.
اگر در مکان عمومی هستید و کودک کج خلقی هایش را آغاز کرد سریعا آنجا را ترک کنید تا فرزندان آرام شود.
• عشق خود را به کودک ابراز کنیدهنگامی که کودک آرام است و می توانید با او صحبت کنید، او را در آغوش بگیرید و بگویید چقدر دوستش دارید. این رفتار برای کودک آموزنده است و می تواند با آرامش بیشتر در مورد کج خلقی های خود صحبت کند.
• بعدا در مورد مساله پیش آمده صحبت کنیدهگامی که کودک آرام شد در مورد اتفاق های پیش آمده با او صحبت کنید. صحبت کردن در مورد بهانه گیری ها کودک بسیار ساده است. شما متوجه خواهید شد مشکل کودک شما چیست. کمک کنید تا بتواند احساسات خود را در غالب کلمات بیان کند. به طور مثال، به او بگویید: «تو خیلی عصبانی بودی چون غذا آن چیزی نبود که می خواستی.» به او اجازه دهید متوجه شود صحبت کردن در مورد ناراحتی ها نتیجه بهتری دارد. با خنده بگویید: «ببخشید من تو رو درک نکردم. الان که جیغ نمی کشی متوجه شده ام چه می خواستی.
• زمان دادن به کودکبسته به فرزند خود، هرچند وقت یکبار از ترفند زمان دادن استفاده کنید. این راهکار را از 18 ماهگی آغاز کنید. با این ترفند شاید کودک بتواند خودش تا حدی بهانه گیری هایش را کنترل کند. زمان دادن به کودکان به ویژه زمانی که کج خلقی کودکان بالاست و دیگر روش ها پاسخگو نیستند، جواب می دهد. کودک را در مکانی ساکت و خسته کننده برای مدت زمان کوتاهی (یک دقیقه برای هر سال از عمرش) بگذارید. این مساله کمک می کند تا کودک خودش را آرام کند.
به او توضیح دهید که چه کاری می کنید: به زمان می دهم تا آرام شوی و مامان در آنجا منتظر توست. در ضمن، به او توضیح دهید که این تنبیه نیست. اگر کودک نخواست در آن مکان بماند با قدرت اما نه بداخلاقانه او را در مکان موردنظر نگه دارید. دنبال کار خود بروید. اگر جای او امن است به هیچ وجه به او نگاه یا توجه نکنید و بگذارید با خودش کنار بیاید
• از موقعیت هایی که برای کودک ناخوشایند است دوری کنیدمراقب باشید خیلی در موقعیت هایی که باعث ناراحتی کودک می شود، قرار نگیرید. به طور مثال، اگر او هنگام گرسنگی عصبانی می شود و شروع به بهانه گیری می کند حتما میان وعده های کوچکی در کیف خود داشته باشید. اگر هنگام غروب بهانه گیر و عصبی می شود، سعی کنید خریدهای خود را ابتدای روز انجام دهید.
اگر با تغییر فعالیت ها مشکل دارد حتما پیش از هر تغییری به او مساله را گوشزد کنید. به طور مثال، اگر قصد دارید تا نیم ساعت دیگر زمین بازی را به مقصد خانه ترک کنید حتما این مساله را با در میان بگذارید. اجازه دهید از این تصمیم آگاه شود.
اگر متوجه شدید الان است که بهانه گیری های کودک آغاز شود، بلافاصله حواس او را پرت کنید: اسباب بازی به او بدهید، مکانش را عوض کنید، شکلک های خنده دار در بیاورید یا توجه او را به پرنده در حال پرواز جلب کنید.
کودک در این سنین مستقل بودن را می آموزد بنابراین تا حد امکان به او حق انتخاب بدهید. البته نه اینکه از او بپرسید می خواهد همه وقت خود را چگونه سپری کند. بگویید: «هویج یا ذرت می خواهی؟» به جای اینکه بگویید: «ذرت هایت را بخور!» به او احساس کنترل داشتن بر اوضاع را منتقل کنید.
توجه کنید که چقدر از کلمه «نه» استفاده می کنید. اگر زیاد از آن استفاده می کنید در واقع شرایط را برای خود و کودکتان پر اضطراب و سخت می کنید. سعی کنید این مساله را کنترل کنید.
• مراقب نشانه های اضطراب زیاد باشیدشاید بهانه گیری های روزانه برای کودکان امری طبیعی باشد اما باید مراقب مشکلات احتمالی هم باشید. هر گونه تنش و استرسی که در خانه وجود دارد می تواند در بیشتر شدن کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر بگذارد.
اگر کودک به طور مدام بهانه گیر است و به خود یا دیگران آسیب می رساند حتما از یک متخصص کمک بگیرید. پزشک یا مشاور کودک می تواند شما را با هر گونه تغییر رفتاری در کودک آشنا کند و این جلسات به شما یاد می دهند چگونه رفتارهای آینده کودک را پیش بینی و رفتار کنید.
