شانس

              

خیلی وقتها هنگامی که به چیزی معتقد هستیم همان به سرمان می آید.

مثلا معتقدیم که بعد از هر خنده گریه هست . این باعث می شود که ناخود آگاه ما انرژی هایی از خود ساتع کند که در جهان هستی تاثیر گذار باشد .

ناخودآگاه دوست دارد ما را به سمتی ببرد که ما معتقد به آن هستیم بنابر این ما را به سمت گریه کردن می کشاند .

ما در تمام لحظات بدون اینکه خودمان بدانیم به سمت گریه کردن سوق پیدا می کنیم که در نهایت علت آنرا پیدا می کنیم (نا خودآگاه آنرا پیدا می کند ) و گریه می کنیم .

انرژی افکار ما در محیط پخش می شود و روی همه چیز تاثیر می گذارد .

احتمالا حتما برای شما پیش آمده که از محل و یا مکانی متنفر باشید و دوست نداشته باشید که به آنجا بروید این مسئله دقیقا به خاطر وجود انرژی های منفی موجود در آنجا است که روی شما تاثیر گذاشته و شما به صورت ناخودآگاه از آنجا فراری می شوید و هزاران پدیده دیگر که علت همه آنها انرژی است .

در مورد شانس هم همینطور است :
وقتی ما احساس کنیم خوش شانس هستیم بر روی محیط و جهان هستی تاثیر می گذاریم .

فکر ما احساس ما و باور های ما باعث می شود انرژی هایی در دنیا پخش شود که ما را به سمت خوش شانسی هدایت کند .

همین طور هم بدشانسی...

هر انسانی که معتقد است بسیار بد شانس است همیشه بدشانسی می آورد .

بین افرادی که می شناسیم خیلی ها را می بینیم که به بدشانسی خود معتقد هستند و همچنان بد شانسی می آورند .

 بهتر است از این به بعد فکر کنیم خوش شانسیم .

بهر حال اگر هم هیچ تاثیری نداشته باشد این فایده را دارد که روحیه بهتری برای زندگی داریم و در خیلی از موقعیتها از اعتماد به نفس بهتری برخوردار خواهیم بود .