خطر افتادن کودک

                      

افتادن بزرگترین عامل برای آسیب دیدن تصادفی در کودکان می باشد. وخیم بودن این آسیب به ارتفاعی که کودک از آن می افتد بستگی دارد. در شرایط حاد، افتادن می تواند باعث ایجاد ضربۀ مغزی در کودک شده و معلولیت های دایمی را ایجاد کند. متداول ترین عوامل در افتادن کودک پله، رورواک، پنجره، مبل و اسباب منزل می باشد. خطر افتادن از همان نوزادی وجود دارد. با اینکه ممکن است فکر کنید نوزاد در چند ماه اول قادر به تکان خوردن نیست، ولی هرگز او را در سطوح بلند و بدون حفاظ تنها نگذارید. نوزاد هیچ گاه نباید بر روی تخت، مبل، میز عوض کردن و حتی در داخل صندلی بچه یا نی نی لای لای بدون اینکه کمربندش بسته باشید تنها گذاشته شود. با بزرگ شدن کودک، در صورت وجود پله در منزل حتماً در بالا و پایین پله حفاظ نصب کنید. رورواک برای کودکان خطر افتادن را بسیار زیاد می کند، سعی کنید از ابتدا کودک خود را تشویق به چهار دست و پا رفتن کنید به این ترتیب او دنیای اطرافش را خود بدون نیاز به رورواک خواهد شناخت. خطر افتادن در کودک نوپا به خاطر افزایش قدرت های حرکتی اش، طیف وسیع تری پیدا می کند. این خطرات شامل افتادن از پنجرۀ باز، افتادن از وسایل بازی در پارک یا مهد کودک و افتادن از پله می باشد. هیچ گاه کودک را در اطاقی که پنجره اش باز است تنها نگذارید. در صورتی که در آپارتمان زندگی می کنید حتماً برای پنجره های منزلتان حفاظ تهیه کنید. زیرا ممکن است زمانی که شما در اطاق نباشید کودک خود پنجره را باز کرده و به پایین پرتاب شود. در صورت استفاده از سه چرخه یا ماشین اسباب بازی حتماً کلاه ایمنی سر کودکتان کنید. هنگام استفاده از کالسکه حتماً کمربند کودک را ببندید حتی اگر او مایل به این کار نباشد. در پارک و مکان های بازی از نزدیک مراقب کودک باشید و تنها به او اجازه دهید که از وسایل مناسب سن خود استفاده کند.