انسان سالم

 انسان سالم نیاز به تنوع و احساس و درگیری تازه دارد .

 انسان سالم میداند که خوشبختی هدف نیست و چه بسا زندگی شخص سالم سخت و تلخ و آکنده از درد و رنج باشد .

 انسان سالم در زندگی ایجاد انگیزه تازه ، نیرومند و حیات بخش ایجاد میکند .

انگیزه شخصیت سالم ، آمال و آرزوها و امیدهای اوست .

 انسان سالم خود را با فعالیت ها گسترش می بخشد .

 انسان سالم در کار مشارکت اصیل دارد و کار فقط برای درآمد نیست و نیازهای دیگران را نیز بر می آورد.

 انسان سالم ارتباط صمیمانه با دیگران دارد و توانایی ایجاد رابطه سالم بدون درد و ترس و پر از عشق بدون انتظار را دارد .

 انسان سالم امنیت عاطفی دارد و درواقع پذیرفتن خویشتن است . نقاط ضعف و قدرت خود را می بیند .

 انسان سالم واقع بینانه می نگرد و همه مردم را نیک یا بد نمی پندارد. واقعیت را همان گونه که هست می پذیرد .

انسان سالم مهارت و وظایف خود را میداند و میداند که مهارت داشتن به تنهایی کافی نیست و بلکه خوبست که مهارتها را به شیوه های صمیمانه و مشتاقانه و متعهدانه بکار برد و از خود از هر جهت مایه گذارد.

 انسان سالم روی عینیت بخشیدن به خود کار میکند و برای خودشناسی همیشه کار میکند .

 انسان سالم تقصیرها و اشتباهها و کمبودها و دریافت نکردن های خود را به دیگران نسبت نمیدهد .

 انسان سالم به جلو می نگرد و هدف به جلو رفتن است .

 انسان سالم از واژه «بهتر است » استفاده میکند و نه از واژه «باید».

 انسان سالم میتواند راحت عشق بورزد و خود را در روابط مهرآمیز با دیگران گسترش بدهد . کمال و توفیق دیگران برای او دست کم به اندازه رشد و اعتلای خودش اهمیت دارد .

 انسان سالم چون خود را میشناسد از رابطه اش با خود و دنیای پیرامونش صدمه نمی خورد .

 انسان سالم از تجربه تلخ و شیرین می آموزد و آنها را بدشانسی نمی نامد.

 انسان سالم با کنش کامل در هر لحظه زندگی همه جانبه دارد . هر تجربه ای برای او چنان تازه است که گویی پیش از آن هرگز وجود نداشته است .

 انسان سالم ، انسان تدافعی نیست و از اینکه مردم درباره او چه بیاندیشند ترسی ندارد . او از مباداها واهمه ندارد و بهترین تلاش خود را در هرمرحله از زندگی انجام میدهد.

 انسان سالم برپایه عوامل عاطفی ، عقل و منطق عمل میکند .

 انسان سالم از آزادی عمل و انتخاب و بدون محدودیت و ممنوعیت عمل میکند .

 انسان سالم میداند که آزادی انتخاب قانون درست است .

 انسان سالم که دارای کنش و کارکرد کامل است بسیار خلاق است . او با رهنمودهای از پیش تعیین شده زندگی نمیکند . 

 انسان سالم اظهار نظر شخصی خود را بدون ترس بیان میکند .

 انسان سالم خودش است و  مانند کودکان   بی غل و غش و بدون انتظار از خود و دیگران عمل میکند و احساس تسلط بر زندگی و رهایی از هرقید و محدودیت دارد.

 انسان سالم خود جسمانی را میشناسد و میداند که چیزهایی در بیرون من است که با من تفاوت دارند .

 این خود شناسی حدود 15 ماهگی   ایجاد میشود و آن همان تمایزی است که کودک شیرخوار میان انگشتهایش و چیزی که با انگشتهایش گرفته است میگذارد .

 انسان سالم هویت خود را تشخیص میدهد و آن همان نام خود کودک   است که حس «من» یا «خود» را به وجود می آورد . من کیستم را میشناسد .

انسان سالم احترام به خود را که مرحله اکتشاف است و در دوسالگی  آغاز میشود را میشناسد . من .... میخواهم .... من .... میخواهم ....

 انسان سالم گسترش خود و محدودیت ها را میبیند و می شناسد .

 آغاز توانایی از 4 سالگی شروع میشود . "مال من ، کشور من ، شغل من ، دین من ...

انسان سالم تصور از خود را می شناسد و اینکه خود را چگونه می بیند و از آنچه از 0 تا8 سالگی به او گفته اند که کار بد تو و رفتار بد تو ... پس تو بد هستی

                                خود را دور می کند و تصور خوب ازخود میسازد .

 انسان سالم خود و دیگران را دوست دارد و هرگز خود و دیگران را سرزنش نمی کند و اشتباهات خود و دیگران را پله ترقی خود در آینده میداند .