تاثیر استرس بر شیر مادر

          

تأثیر استرس بر تولید شیرمادر

ترشح شیر حتی در شرایط بسیار دشوار نیز ادامه می یابد. 

استرس به تنهایی باعث کاهش تولید شیر نمی شود ، ولی ممکن است محیط نامناسبی را برای شیردهی ایجاد کند.

تأثیر تولید شیر بر استرس

تغییرات هورمونی در بدن مادر و پاسخ بدن به این تغییرات ، سبب حفظ شادابی مادر می شود.

 واکنش خروج شیر                                                                            

به نظر می رسد شایع ترین مشکل در مادرانِ تحت تنش، عدم خروج کافی شیر باشد. واکنش خروج شیر مهمترین مسئله برای در دسترس قرار گرفتن شیر برای کودک است، اگرچه تخلیه ی کامل و صحیح پستان و در نتیجه ترشح کافی شیر بسیار مؤثر است. بعد از خروج شیر، کودک در هنگام مکیدن به شیر انتهایی (قسمت آخر شیر که چربی بیشتری دارد) دسترسی می یابد که این شیر سبب رفع گرسنگی و آرامش کودک و افزایش وزن او می شود.

به نظر می رسد که استرس، هم سبب تأخیر و هم جلوگیری از آزاد شدن اکسی توسین (هورمونی که باعث خروج شیر از سینه ها می شود) در حین تغذیه از پستان می شود.

 استرس واکنش خروج شیر را مهار کرده و سبب کاهش تولید شیر می شود.

 

                                                                                                          

چنانچه مادر آرامش و استراحت کافی نداشته باشد ممکن است منجر به بروز اشکالاتی در مادر و یا کودک شود از جمله :

- کاهش مدت زمان مکیدن پستان توسط کودک

- کاهش تولید شیر

- اشکال در بازتاب خروج شیر از پستان

- ایجاد خواب آلودگی و کاهش اشتهای کودک

 - ایجاد بی قراری، تحریک پذیری و عدم توانایی شیرخوار در تغذیه ی مناسب.

در نتیجه یک چرخه ی معیوب به طور سریع ایجاد می شود:

کاهش میل مکیدن در کودک و یا مکیدن غیرمؤثر، سبب کاهش میزان تولید شیر و کاهش علاقه ی کودک به شیر خوردن می شود. مصرف غذاهای کمکی نیز به نوبه ی خود باعث سیر شدن او و علاقه ی کمتر به مکیدن پستان می شود.

                                                                          

چه علامتی در کودک نشان دهنده ی استرس مادر است؟

از طریق علائم زیر در کودک می توان به استرس مادر پی برد:

- کم وزن گرفتن

- دل پیچه، دل درد، استفراغ

- گریه ی طولانی

- بی خوابی

- نگرفتن پستان

- حالت عصبی در هنگام مکیدن پستان

مزایای تغذیه از پستان مادر در شرایط استرس

هنگامی که مادر بهترین تغذیه را به کودک خود می دهد و او با علاقه و میل زیاد پاسخ می دهد اعتماد به نفس مادر افزایش می یابد، زیرا می داند که قادر است به کودک غذا داده و او را آرام کند.

کودک بیشترین سود را از تغذیه ی مناسب می برد. تماس جسمی بین مادر و کودک ، سبب افزایش ارتباط عاطفی می شود و این ارتباط عاطفی در زمانی که مادر در شرایط استرس بسر میبرد بسیار مفید می باشد.

 

منبع : ماهنامه دنیای تغذیه