من و تو
در یک پگاه روشن بود که ستاره ای از آسمانم گذشت و
من در خاموشی نگاهها
چه به موقع آن را از دامان کهکشان چیدم
و در قلبم پنهان کردم
از آن زمان
هر جا که هستم می پندارند
از امتداد خورشید آمده ام
شاید من تنها کسی هستم که در روز هم می توانم ستاره بچینم.
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد